තුනෙන් දෙකක් නොලැබීම

>> Sunday, May 2, 2010





















බිව්වා නේද වදකහ සුදීය..


මෙම වදන් පෙල රැගත් ගීතය මෙයට බොහෝ කලකට පෙර ජනප‍්‍රිය වූ බයිලා ගීතයකි. බොහෝ දෙනෙක් මෙම ගීතය අසා ඇතත් එම ගීතයට හේතුවූ කරුණ දන්නේ නැත. කොහොමටත් අපේ රටේ හුඟ දෙනෙක් ශබ්ද රසය ගැන මිසක් අර්ථ රසය ගැන අවබෝධයක් ඇත්තේම නැත. ලබා ගැනීමට උත්සාහ ගන්නේද නැත. 50 දශකයේ පමණ සිදුවූ සූර්යග‍්‍රහණයක් අවස්ථාවක වදකහ ඉස්ම බීවූ විට ඉතා පැහැපත් රූපයක් ලැබෙන බව ජොතිශ්‍යවේදියෙක්ගේ ප‍්‍රකාශයකට එකල පුවත්පත් වල ලබා දුන් ප‍්‍රචාරයක් හේතුවෙන් මෙරට බොහෝ දෙනෙක් වයස් බේදයක්, ආගම් බේදයක්, දැනූම සම්බන්ධ බේදයක් නොසලකා රැුවටී එම සූර්යග‍්‍රහණය අවස්ථාවේදී වද කහ බී තිබේ. ඉන් පසු සිදුවී ඇත්තේ පාචන තත්වයන් වැලදීමෙන් මේ ශ‍්‍රී ලංකාවේ රෝහල් පීරී යාමය. ලැබූණු රූප සම්පත්තියක් නම් නැත. සිදු වී ඇත්තේ බඩයාම පමණි. මෙය උපහාසයට ලක් කරමින් ඉහත බයිලා ගීතය රචනා වී තිබේ.
දැන් වන විට මෙම උතුම් රටේ උද්ගතවී ඇත්තේද එවැනි තත්වයකි. ජනාධිපතිවරණයට පෙර මාධ්‍ය මගින් දැක්වූ සංදර්ශණය රැුවටුණු අපේ රටේ ඇතැම් බුද්ධිමතුන්, කලාකරුවන් යැයි කියා ගන්නා කලා ශිල්පීන්, වෘත්තිකයන්, ඇතුළු බොහෝ දෙනා සුබ අනාගතයක් පතා ගෙන තමන්ට ඇති එකම අයිතිය වූ ඡුන්දය පාවිච්චි කලේය. ලැබුණු සුබ අනාගතයක් නම් නැත. අනාගතය අනා ගැනීම නම් සිදු විය. ඉන් පසු මහ මැතිවරණය එලඹියේය. අපේ රට පාලනය කරන රජ තෙමේ මාධ්‍ය මගින් රට ඓශ්චර්යමත් ශ‍්‍රී ලංකාවක් පාඨය ගෙනාවේය. එය ඉටු කරලීමට මුලින් තුනෙන් දෙකක් ඉල්ලීය. ඉන් පසු ශක්තිමත් එකක් ඉල්ලීය. මාධ්‍ය සංදර්ශනය ආරම්භ විය. කොටසකගේ ඇස් එයින් නිලංකාර කරගෙන ගොස් ඡුන්දය දී ඓශ්චර්යමත් භාවය පැතීය. කොටසක් ඡුන්දය නොදා ගෙදරට වී සිටියෝය. ප‍්‍රතිඵලය දැන් කවුරුත් දනී. තුනෙන් දෙකක් නොලැබුණද එය හදා ගන්නා බව රජ තෙමේ මැතිවරණය අතුරතුර පැවසූ අතර එය එසේම සිදු වන බවට දැනට ලකුණු පහල වී තිබේ. රජු තුනෙන් දෙක සාදා ගන්නා අතර ජනයාට ලඟ ඇති තුනද නැති වන බවට ඕනේ තරම් සාධකද දැනට මතුවී ඇත. ආසියාවේ ඓශ්චර්යය නම් එයය. තමන් විසින් තම තුනද නැති කර ගත් මිනිසුන් සිටින රටක් බවට පත්වීමය.
දැන් අපට ඇසීමට සිදුවී ඇත්තේද, අනාගතයේදී ඇසීමට සිදු වනු ඇත්තේද ඉහත ගීතයේ පාඨයය. .... බිව්වා නේද වද කහ සුදීය.. අනේ බිව්වා නේද වද කහ සූදීය..

--- මේඝ

Read more...

උලත් එකයි පිළත් එකයි - මඩකාලයි මෙතැනට ආවෙ

>> Saturday, April 10, 2010















උලත් එකයි පිළත් එකයි - මඩකාලයි මෙතැනට ආවෙ



සිංදු පහයි, බල්ටි තුනයි, වචන දෙකයි රෑකාන්ත ගුණතිලක ජාතික රෑපවාහිනියේ (තමන්ගේ ජාතියේ තරම මෙහි වැඩසටහන් නරඹා සිතා ගන්න) නියෝජ්‍ය අධ්‍යක්ෂකවරයෙක්. ඉකුත් චන්ද්‍රිකා මැතිණියගේ පාලන කාළයේදි මැර තර්ජනයකට හසුව කකුල් දිගේ මුත්‍රා බෙරි සමාජය ගැන අන්ත කළකිරිමකින් රෑකාන්ත ලංකාව හැර ගියේය. අමරදේව මහාතාට අනුව අනාගතය දුටු සංගීතඥයා වෙනුවෙන් පක්ෂ විපක්ෂ බෙදයකින් තොරව ලංකාවෙ හැකි සෑම දෙනාම ඔහු වෙනුවෙන් එදා පෙනි සිටියේය. එය සමහරැන්ට දේශපාලන වාසි තකා වුවත් බොහෝ අය ඔහු වෙනුවෙන් පෙළට සිට ගත්තේ සත්‍ය වශයෙන්ම ඔහු ලංකාවට අවැසි නිසාය. එහෙත් විදෙස් ගතව සිට ලංකාවට පැමිණෙන්නේ ඒ රෑකාන්තමද..?? ඔහුට රජයෙන් කුමන වරදානයක් ලැබුණද අපට කමි නැත. එහෙත් තමන් වෙනුවෙන් පෙනි සිටි මිනිසුන්ගේ මනුස්සකමවත් අද රෑකාන්ත තුල නොමැත. ඔබ, ප්‍රගීත්ව අතුරැදහන් කල ආණ්ඩුවෙ අතකොලුවක් වුයේ කෙසේද..?? ජාතික වීරයෙක්ව මෝඩ සහගත ලෙස රදවා තබා ගන්නා වියරැ පාලකයෙකුගෙන් වරදාන ලබන්නේ කෙසේද..?? මාධ්‍ය ජාලයන්ට චණ්ඩිපාටි දමනා ආණ්ඩුවෙ පුරැකක් වුයේ කෙසේද...??? ඔබගේ දක්ෂතාවය වෙනුවෙන්, ඔබගේ අහිංසකකම වෙනුවෙන් පෙනි උන් මිනිසුන් මෙසේ රැවටිමට ඔබට ඇති අයිතිය කුමක්ද..??

සියලු පවිකාරයන් ඔබට ගල් ගසන කල ඔබ වෙනුවෙන් සිට ගත් මිනිසුන් වෙනුවෙන් පිටරටකට ගොස් හිත හදාගෙන පැමිණ පවිකාරයන් සමග එක්ව ඔබත් ඒ මිනිසුන්ට (ඔබ වෙනුවෙන් සිට ගත් මිනිසුන්ට) ගල් ගසනු දැකීමෙන් ලජ්ජාව කකුල් දිගේ බෙරෙන්නට පටන් ගත්තේය.
ඔබට මහින්ද සරණං ගචිචාමි...!!

ආමෙන්

~අදත් පිටපත මහින්ද මාමාගෙන්~

Read more...

බුද්ධිමත් ජනතාවණි අවදිවවි...!!!

>> Friday, April 2, 2010



















බුද්ධිමත් ජනතාවණි අවදිවවි...!!!


මෙ කාට නමි අපි අඩ ගසමුද..?? එහෙම බුද්ධිමත් ජනායා තවත් මෙහි ඇත්ද..?? ඇස් කන් පියාගෙන රජයේ අත්තනෝමතික ගමනට ඉඩ දී තම ගෙල සියතින්ම සිර කර ගන්නා අමන රැළක් ඇරෙන්න අපට බුද්ධිමත් යැයි ජන කොටසක් තවත් ඉතිරිව ඇත්ද...??

තම දරැවන් ගගට විසි කරන මවිවරැ සිටින බෞද්ධ රටක, එළිපිට මිනිසුන් පැහැරගෙන යන බෞද්ධ රටක, ජනතා මුදල් කිසිදු බියක් සැකක් ලැජ්ජාවක් නැතිව සොරා කන බෞද්ධ රටක, බලය වෙනුවෙන් බුද්ධ පුත්‍රයන් ගතු කියා ගන්නා බෞද්ධ රටක, ස්ත්‍රි දුෂකයන් පාර්ලිමෙන්තු යන බෞද්ධ රටක, නඩු තීන්දු කල් දමමින් මග හැර යමින් සිටින විනිසුරැවන් සිටින බෞද්ධ රටක අපි කාගෙන්නමි යුක්තිය ඉල්ලා සිටිමුද...??
බඩගොස්තරවාදි ජාතිවාදී බැටලු හමක් ඇද ගත් නරීන්රැළ සුද්දන් සොයා ගත් මුද්‍රණ යන්ත්‍රයෙන්ම සුද්දන්ට බනිමින් පොත් කදු ගොඩ ගසති. බුදුන් මහා ඉහළින් වෙන්දේසි කර පාර්ලිමෙන්තුවට වඩිති. මාවිල් ආරැ සටන පටන් ගත්තේ තමන් යැයි කියමින් බුද්ධ පුත්‍රයන් වාර්ථා වැඩසටහන් නිපදවා ගනිති. මැරැණු LTTE සාමාජිකයන් 25,000 ත්, හමුදා සෙබලුන් 5,000ත් තුවාල ලැබු සිවිල් ජනතාවගේ ජිවිත වලට, අදත් අවතැන් කදවුරැ වල දුක් විදින දමිල ජනයා ගැනත් රතනට හාමුදුරැවන්ට වගකීම භාර ගත හැකිද..?? අංගුලිමාලටත් සමාව දී යහ මගට ගත් බුදුන් වහන්සේගේම මග යනවැයි කියන මෙ තක්කඩි රැළ රටක් වශයෙන් අපව U turn එකක් ගස්සවා ආපසු හරවනවා නියතය. ලෝකයා ගැන සිංහලෙන් ගතු කියමින් මෝඩ ගැමියන් ඉදිරියේ පොරවල් වන මෙකි පිරිස් නිතීය, ප්‍රජාතන්ත්‍රවාදය, මිනිස් අයිතිවාසිකමි විසිකර දමමින් මෙ පාර කපන්නේ අඑත් මියන්මාරයටය. දෙමල මිනිසාට දෙමලෙන්ම බනින අලුත් සිංහල රජෙක් මොකටද....???
තම වාසි මත පන්සල් වලින් ගිණි අවි මතු කර ගන්නා, විපක්ෂ හිමිවරැ ත්‍රස්ත ලෝගු අන්දවා සිර ගත කරනා, ප්‍රජාතන්ත්‍රවාදය වෙනුවෙන් පෙනි සිටි මාධ්‍යවෙදීන් අතුරැදහන් කරනා, ඉදිරි දැක්මක්, දැණුමක් ඇති නායකයෙක් වෙනුවට පවුල්වාදය නඩත්තු කරන්නා වු රජෙක් මෙ බුද්ධිමත් ජනතාව සොයාගෙන ඇත. බටහිර කුමන්ත්‍රණ ගැන නන්දොඩවන හරක් රැළ ඊට පිටුපසින් වැටි ඇත.

ලෝකය digital බව නොදන්නා මෙ තොත්ත බබාලා බටහිර කුමන්ත්‍රණ ගැන ගිරිය යටන් කෑ මොර දෙති. එන්න එන්නම බටහිර ණය බරින් මිරිකෙමින් පපඩමි විතරක් නිෂ්පාදනය කරන ජාතියක් වශයෙන් බොරැ විකාර වාග් මාලාව වලින් විතරක් කෙසේ හෝ ඇදගෙන යන ආණ්ඩු රටකට අර්ථක සමිභාදක පැනවිමට විදේශ ආක්‍රමණ ගැන සිහින මවන මෝඩ නායකයන් නොදන්නේ බිංදු කිහිපයක් එහා මෙහා කල පමණින් අපේ ණය බර වැඩි වන බවයි.

තම බදු මුදලින් නඩත්තු වන මහජන නියෝජිතයන් පත් කර ගත යුත්තේ ළමයා හොද පාසලකට දමා ගැනිමට හෝ රැකියාවක් සොයා ගැනිමට වැනි පටු චෙතනාවන් පසෙකලා රටක් වශයෙන් ලෝකයක් සමග පෙරදැරිව ඉදිරියට ගමන් කල යුත්තේ කෙසේදැයි කල්පන කර ඉදිරියේදි පැවැත්වෙන මැතිවරණයේදි ඔබෙ ඡන්දය භාවිතා කරන්න. අලුත් ශ්‍රී ලංකාවක් වෙනුවට අලුත් මියන්මාරයේ දොරකඩටම අප පැමිණ අවසානය. අදම අප එය පරාජය නොකලහොත් අත්වන ප්‍රතිඵල මහත් භයානක විය හැක. දැනටමත් එහි ඡායාවන් ඔබ පසුපස හඹා එමින් පවති.

~අදත් පිටපත මහින්ද මාමාගෙන්~

Read more...

වෙනදේ සහ කලයුතු දේ.














වෙනදේ සහ කලයුතු දේ.


මා විසින් පෞද්ගලිකව අත්දැකපු දෙයක් ඇසුරෙන් ඉහත කරුණ ගැන මෙම සටහන තබනවා. මෙම සිදුවීම මෙයට වර්ෂ කීපයකට පෙර මා පෞද්ගලිකව මුහුණ දුන් අත්දැකීමක්. වර්ෂය මට මතක හැටියට 1996. මාත් තවත් මිතුරන් පිරිසක් නුවර යම් කාරියක් සඳහා ගොස් එය අවසන්වී නැවත කොළඹ පැමිණීම සඳහා මහනුවර නගරයට පැමිණියා. ඒ වන විට මධ්‍යම රාත‍්‍රියට ආසන්න වී තිබු අතර කොළඹට පැමිණීම සඳහා බස් රථ තිබුණේ නැහැ. එම නිසා අප නුවර දුම්රිය ස්ථානයට පැමිණ කොළඹ බලා එන දුම්රියක් ගැන විමසූ විට බදුල්ලේ සිට කොළඹ බලා එන දුම්රිය රාත‍්‍රී 1.30 ට පමණ නුවරට පැමිණෙන බව දැන ගන්නට ලැබිණි. ගමන් වෙහෙස නිසා මාගේ සගයන් නුවර දුම්රිය ස්ථානය ඉදිරියේ කොරිඩෝවේ වාඞී වූ අතර ඇතමුන් නිදා ගත්තායැයි කියුවොත් නිවැරදියි. දුම්රිය ස්ථානයට ඇතුළු වීමට ඒ වන විට ගේට්ටු විවෘත කර තිබුනේ නැහැ. ඒ අවස්ථාවේ මා දුම්රිය ස්ථානය ඉදිරිපිට ඇවිදිමින් සිටි අතර එම ස්ථානයට පැමිණි කාරයකින් අවු:15-16 පමණ තරුණියක් බස්සවා එම රථය පිටව යනු මට මතකය. ඇය මෙහෙකාර සේවයේ නියුතු දෙමළ තරුණියක් බව ඇය දෙස බැලූ විට මට වැටහුණි. ඇය දුම්රිය ස්ථානය තුලට ඇතූලූවන ගේට්ටුව සමීපයේ නුහුරු ගතියකින් සහ භයෙන් මෙන් ඉද ගන්නා අයුරු මට හොදට මතකයි. මේ වන විට මෙම ස්ථානයේ සෙනඟ 100 ක් පමණ සිටි අතර ඔවුන් අතර ද්‍රවිඩ ජාතික පිරිස්ද විය. ටික වේලාවකට පසු යම් ශබ්දයක් දුම්රිය ස්ථානයට ඇතුලූ වන ස්ථානයෙන් ඇසූනු අතර මාත් ඒ වන විට මා සමඟ සිටි මිතුරෙක් එම ස්ථානයට ගොස් එය විමසා බැලීය. දුම්රිය සේවකයන් යැයි සිතිය හැකි කීප දෙනෙක් සමඟ තරුණයෙක් යම් ආරාවුලක පැටලී සිටින බව අපට දැක ගන්නට ලැබුණි. මට මේ වන විට එම තරුණයාගේ මුහුණ මතක නැති අතර ඔහු ඉතා කෙසඟ, මුහුනේ යම් පමණකට රැුවුල ටිකක් වැවී තිබූ ගමන් බෑගයක් ඇතිව සිටි බව මතකය. මම ඔහුගෙන් එම ආරවුලට හේතුව විමසූ අතර ඔහු පැවසූ වේ, මා පෙර සඳහන් කළ තරුණිය බලහත්කාරයෙන් දුම්රිය ස්ථානය තුලට ගැනීමට එහි සේවක පිරිසක් කටයුතු කර තිබේ. මේ අවස්ථාවේ එය දැක ඇති දෙමළ යුවලක් එම තරුණියට තමන් අසලට පැමිණෙන ලෙස දන්වා දුම්රිය සේවකයන්ට තම විරෝධය දක්වා ඇත. මෙහිදී පැමිණ ඇති දුම්රිය සේවකයන් අර දෙමළ මනුස්සයාට පහරදී තිබේ. මෙය දුටු මෙම තරුණයා මෙම කරුණ සම්බන්ධයෙන් විරෝධය දක්වා ඇති අතර දුම්රිය සේවකයන් ඔහුටද පහරදීමට උත්සාහ දැරීම මෙම අරාවුලට හේතුව බවය. මෙය දැන ගත් අපිද දුම්රිය සේවකයන්ට විරෝධය දක්වා ඔවුන් සමඟ ගැටුම්කාරී තත්වයක ඇති වුනු අතර එය ඇසී නිදා සිටි අප මිතුරන්ද එම ස්ථානයට පැමිණි අතර දුම්රිය සේවකයන් අතර ගාඞ්වරු යැයි සිතිය හැකි පිරිසක්ද පැමිණියේය. දැන් දුම්රිය ස්ථානයේ එකම කාල ගෝට්ටියකි. මෙහිදි මෙය බලා සිටි ජනතාව සියලූ දෙන එකා වන්ව දුම්රිය සේවකයන්ගේ පහත් වැඩෙට විරෝධය පල කල අතර අර දෙමල තරුණියගේ සහ මිනිසාගේ අයිතිය වෙනුවෙන් පෙනී සිටි සුන්දර අවස්ථාව මට කිසිදා අමතක නොවේ. ඇතැම් වයසක උදවිය පවා එම අවස්ථාවේ හැසිරුණු උද්වේගතර බව ඇදහිය නොහැක. මෙවැනි ගැටුමකදී වෙන අනිවාර්ය දේ වන ජාතිවාදය ඇවිස්සීමට දුම්රිය සේවකයන් අතර සිටි තැනැත්තෙක් ඉදිරිපත් වූ අයුරු පිලිකුල් සහගතය. ඔහු සුදුපාට යුනිපෝම් එකක් ඇද සිටි නිසා උපස්ථානාධිපතිවරයෙක් ලෙස මට සිතුණි. ඔහු ප‍්‍රකාශ කලේ ඔහුගේ පුතා වවුනියාවේදී ගැටුමකින් මිය ගොස් ඇති බවත් තමන් දෙමලූන්ට වෛරය කරන බවත්ය. එහෙත් දෙමළ තරුණිය ඇතුලට ඇද ගන්න හැදුවේ ඔය චේතනාවෙන්මද කියා අප විමසු වීට ඔහු නිශ්ශබ්ද වූ අතර එම ස්ථානයේ සිටි ජනතාවගේ විරෝධයෙන් ඔහු ගලවා ගැනීමට දුම්රිය ගාඞ් වරුන්ට ඔහුව ඉවතට රැුගෙන යාමටද සිදු විය. මිනිසුන්ගේ විරෝධය හමුවේ පහරකෑමට සිදුවන බව දුටු සේවකයන් පසු බැස ගිය අතර පසුව අප සියලූ දෙනා දුම්රිය පැමිණි පසු කොළඹ ඒමට පිටත්වූ අතර දෙමළ මිනිසා ප‍්‍රකාශ කලේ සිංහල මිනිසුන් තමාව බේරා ගත් බවය. අසාධාරණ වැඩ වලට විරුද්ධවීමට සිංහල හෝ දෙමළ බේදයක් නොතිබිය යුතු බව අප ඔහුට ප‍්‍රකාශ කරනු ලැබීය. ඉන් දින කීපයකට පසු මහනුවර දුම්රිය ස්ථානයේ තම පෙම්වතා සමඟ සිටි පාසැල් ශිෂ්‍යාවක් ඇදගෙන ගොස් දුෂණය කිරීම සම්බන්ධව දුම්රිය සේවකයන් කීප දෙනෙක් අත්අඩංගුවට ගත් පුවතක් දිනපතා පුවත්පත් වල පල විය. එය දුටු මට සිතුනේ අර තරුණයා නොසිටියා නම් අර දෙමළ තරුණියගේ ඉරණම කුමක් විය හැකිව තිබූණේද යන්නයි.
මේ සටහන කියවන ඔබට මා යොදා ඇති මාතෘකාව හා මෙම කතාව ගැලපෙන්නේ කෙසේදැයි සිතෙනු ඇති. මදක් සිතා බලන්න. අර තරුණයා තමන්ට එම අවස්ථාවේ සිදුවූ සිදුවීමට විරුද්ධවීමෙන් විය හැකි දේ ගැන සිතුවාද?, එසේ නැතිනම් එම අවස්ථාවේ තමන් කල යුතු දේ ගැන සිතුවාද?. දැන් ඔබට මම මේ අත්දැකීම සඳහන් කල හේතුව සිතා ගැනීමට හැකියි. මට එම සුන්දර මිනිසාගේ මුහුණ මේ වන විට මතක නැහැ. එහෙත් ඔහුගේ ශරීර ප‍්‍රමාණය මතකයි. ඇත්තටම ඔහු කැහැටු පුද්ගලයෙක්. අර ගාඞ්ලා එක්ක ඔහු එවැනි අවස්ථාවක ඒ විදිහේ ගැටුමක් ඇති කර ගැනීම හිතා ගන්නටත් බැහැ. විය හැකිව තිබුදේ ඔහු හොඳට පහර කෑමට ලක් වන එක. ඒත් ශරීරයෙන් නොවුනට මනසින් ඔහු යෝදයෙක්. තමන්ට වන දේ ගැන ඔහු සිතුවේ නැහැ. සිතා බලන්න උතුරේ යුද්දය ඇවිලෙන 1996 වගේ කාලෙක, ජාතිවාදය සඳහා සරු පසක් තිබෙන මොහොතක තමන්ගේ සහයට කවුරුත් නැති අවස්ථාවක ඔහු අසාධාරණයට විරුද්ධව තනීයම පෙනී සිටීම ගැන.තනීයම සටන පටන් ගැනීම ගැන. අන්න ඒකට තමයි කියන්නේ තමන්ට වෙනදේ ගැන සිතනවාට වඩා තමන් කලයුතු දේ ගැන සිතීම තමයි නියම කාර්යය කියලා. ඔහු එසේ කටයුතු කලා. ඇත්තෙන්ම ඔහු තනි වුනෙත් නැහැ. අවශ්‍ය වෙලා තිබුණේ සටන ආරම්භ කරන එක විතරයි. එවිට පිරිස එකතු වෙන එක වලක්වන්න බැහැ. හැබැයි ආරම්භය අවංකව දැනුවත්ව වෙන්නෙ ඕනේ.
ඇත්තෙන්ම ඔහු සමඟ එම සිදුවීමට පසුව කතා කරන්නවත් බැරි වුණා. ඒ සෙනඟ අතර ඔහු සැඟවිලා ගිහින් තිබුණා. ඒත් එම සිදුවීම එම තරුණයා මගේ ජීවිතයට කරපු බලපෑම විශාලයි. මිනිස්සුන්ගේ හැඟිම් හරියට හැසිරවූවොත් යහපතට යොදා ගත හැකි බව මට විශ්වාසයක් ඇති වුණ දිනය එදා. බලන්න ජාතිවාදය අවුස්සන්න හදපු වේලාවේ මිනිස්සු ඒක පිලිගත්තේ නැහැ. ඒ ජාතිවාදයෙන් වහගන්න හදපු දේ, ඔවුන් කරන්න ගිය අපරාධය මිනිස්සු දුටුවා. දුටුවා විතරක් නොවෙයි ඒකට විරුද්ධ වුනා සහ ඒ වෙනුවෙන් සටන් කරන්නත් සූදානම් වුනා.
ඉතිං අද අප ජීවත් වන සමාජයේ මේ විදිහේ අසාධාරණ වැඩ කොපමන සිදුවනවද. මේවා බල බලා ඒවට විරුද්ධ වුනොත් තමන්ට මෙහෙම වෙයි කියා නිශ්ශබ්ද ඉන්න පිරිස කොපමණද, එසේම තමන්ට වන දේ ගැන නොසිතා කල යුතු දේ ගැන සිතා කටයුතු කරන පිරිස් කොපමණද?. රටට හෙන ගැහුවත් මට මොකද කියා සිතන මිනිසුන් නිසාද සමාජය පවතින්නේ එහෙම නැත්නම් තමන්ට වෙන දේ ගැන නොසිතා රට වෙනුවෙන්, මිනිසුන් වෙනුවෙන්, මිනිසුන්ගේ අයිතීන් වෙනුවෙන්, කටයුතු කරන. කතා කරන, ලියන, මිනිසුන් නිසාද කියලා හිතලා බලන්න. එසේ කටයුතු කරන මිනිසුන්,ගැහැණුන් ගැන ප‍්‍රශසස්ති ගීත, වර්ණනා, සම්මාන, අගයීම් නෑ තමයි. ප‍්‍රදර්ශන වැඩ නෑ තමයි. ඒ නිසා එහෙම අය නෑ වගේ තමයි පේන්නේ. නිවරුදි දේ කරන්නට කටයුතු කලොත් තමන් තනි වෙයි කියා සිතන්න පුරුදු කරන එක තමයි අද වැඩියෙන්ම කෙරෙන්නේ. හේතුව තමයි අපි ජීවත් වන සමාජය පාලකයන් විසින් ඔවුන්ට අයිති මෙවලම් මාර්ගයෙන් ඔවුන්ට ඕනේ ආකාරයට හැසිරවීම. අත්මාර්ථකාමී, මමත්වයෙන් පිරුණු පුද්ගලයන් බිහි කරන්න දැනුවත්වම කටයුතු කරනවා.
අපේ රට සමාජය ඇත්තටම හැඩ ගැහිලා තිබුණේ මමත්වය, ආත්මාර්ථකාමීත්වයෙන්ද?. නැහැ, පුරාණයේ අපේ සමාජයේ හැම දේම හැඩනැගිිලා තිබුණේ සාමූහිකත්වය සහ පරාර්ථය මත. අපේ පැරණී ජීවන රටාව මදක් විමසා බලන්න. අනෙකා වෙනුවෙන් තමන් කටයුතු කල යුතු බව නේද එහි ගැබ් වෙලා තිබුණේ. ඉතිං අපි නවීන දේ සමාජයේ සංවර්ධනයට යොදා ගන්නා අතරම පුරාණ හොඳ දේ අමතක කරන්න ඕනෙද. අද ඔබ අවට දේශපේ‍්‍රමය, ජාති ආලය, ගැන කතා කරන පාලකයන් මේ කරුණු ගැන ඇයි කතා කරන්නේ නැත්තේ. ඔව්. ඔවුන් දන්නවා මේවැනි කරුණු සමාජය අවබෝධ කර ගත්තොත් ඔවුන්ගේ තක්කඩිකම් සමාජය අවබෝධ කර ගන්නා බව. ඔවුන්ගේ හොරකම්, දුෂණ,වංචා, මර්දනයන්ට සමාජය විරුද්ධ වන බව සහ සමාජය එවැනි මර්දනයන්ට බිය නොවන බව. අන්න ඒ නිසා තමයි පාලකයෝ අත්මාර්ථකාමී,මමත්වයෙන් පිරුණු සමාජයක් බිහි කරන්න උත්සාහ කරන්නේ. පාලකයන්ගේ අත්තනෝමතික ක‍්‍රියාවන්ට විරුද්ධ වුනොත් උඹලාට වෙන්නේ මේකයි, ඒ නිසා නොදැක්ක වගේ හිටපල්ලාඬඬ කියලා මතයක් හදලා ඔබව බය කරන්නේ. ඔබට වෙනදේ ගැන පමණක් සිතන්න සහ කල යුතු දේ ගැන නොසිතන්න හුරු කරන්නේ.
ඇත්තටම වඩා වැදගත් තමන්ට වෙන දේද, තමන් කලයුතුදේද, තමන් කල යුතු දේ අවශ්‍ය මොහොතේ ඉටු කෙරූ විට ප‍්‍රතිඵලය වෙනස් වන බව ඉහත සිදුවීම මගින් හොඳින් පැහැදිලියි. ඇත්තටම ප‍්‍රජාතන්ත‍්‍රවාදය, නිදහස, අයිතීන් අහිමි කරලා,වංචාව,දුෂණය, හොරකම නීති ගත කරලා තියෙන රටකට වෙනදේත් හිතන්න. ඒ වගේම එවැනි රටක පුරවැසියන් වශයෙන් කල යුතුදෙත් හිතන්න. හැබැයි ඉතින් හිත හිත ඉදලා විතරක් මදී. කල යුතු දේ කල යුතු මොහොතකයි අපි ඉන්නේ.
ඉතිං වෙනදේ ගැන විතරක් හිතමුද, කල යුතු දේ කරමුද?

---- මේඝ

Read more...

අපි කුමක් කළෙමුද?

>> Thursday, April 1, 2010

















අපි කුමක් කළෙමුද?


කලුතර පාලමට උඩින් ගඟට විසි වුණු අමිල සඳරුවන් පුතුගේ සප්‍රාණික නිසල සිරුර දින කිහිපයක් කොළඹ ජාතික රෝහලේ දැඩි සත්කාර ඒකකයේ වයර්වලට අමුණා තිබිණි. වෛද්‍යවරු, හෙදියෝ ඔහුගේ පණ නල රැක ගැනීමට අපමණ වෙහෙසක් දැරූහ. ඔවුහු අසාර්ථක වූහ.

ඔවුහු මරණයේ ‍මෝය කටින් මුහුදට ගසා ගෙන යමින් සිටි පුතුගේ ජීවිතය බේරා ගැනීමට උත්සාහ කළහ. ඔහුට පෙවී තිබූ කසල සේදී අපවිත්‍ර වූ ගඟ දිය ඔහුගේ සිරුර තුළින් එළියට ගැනීමට තැත් දැරූහ.

අපි ද ඒ වෛද්‍යවරුන් හා හෙදියන් මෙන් නොවෙමුද? ඔවුහු මරණයට එදිරිව සටන් කළහ. අපිද එසේ නොකරන්නෙමුද? නාසය මිරිකා හෝ අවසන් හුස්ම පොද පිට වන්නට නොදී රැක ගැනීමට තැත් කරමු.

එහෙත්.... අපි ජීවිතය වෙනුවෙන් කුමක් කරමුද?

සඳරුවන් පුතු මරණය වෙත යන ගමන ඇරඹුවේ කලුතර ග‍ඟෙන් නොවේ. කිරිපිටිවලට අලුතින් බද්දක් පනවන විට ඔහු මරණය වෙත පියවරක් තැබීය. වී මෝල් හිමියන් කිහිප දෙනකුගේ ගතමනාව වෙනුවෙන් වෙළඳපොළ තුළ විකෘතියක් ඇති කරන විට ඔහු මරණය වෙත පියවරක් තැබීය. මිනිසුන් සතු විය යුතු නිදහස අහිමි කෙරෙන විට ඔහු මරණය වෙත පියවරක් තැබීය.

දස මසක් කුස දරා, කිරි පොවා, සුරතල් බලා අවසන ‍පාලමට උඩින් ගඟට විසි කරන්නට තරම් අම්මා කෙනෙකු කෲර වීම සරල නැත. එය මිනී මැරුමක් නොවේ. අම්මාවරුන් සිටින්නේ දරුවන් මරා දැමීමට නොව දරුවන් ඉපැද්දීමටය. එබඳු අම්මා කෙනෙකු තම දරුවා මරා දමන අයකු බවට පත්වීම, ඇගේ මනස කෲර වීම ඇගේ වරදක් නොවේ. ඇයට ජීවත් වන්නට සිදු ව තිබෙන්නේ එබඳු සමාජයක නම්, ඇය එබඳු තත්වයකට පත්වීම ගැන ඇය තනිව වග කියන්නේ කෙ‍ෙස්ද?

අපි ජීවිතය වෙනුවෙන් කුමක් කරමින් සිටිමුද? සඳරුවන් දරුවා මව් ඇකයේ රඳවා තැබීමට අපි කුමක් කළෙමුද? කුමක් කරමුද?


-- SNIPER

Read more...

කළගුණ සැළකීම සහ යුතුකමි මනාපය

>> Wednesday, March 17, 2010












කළගුණ සැළකීම සහ යුතුකමි මනාපය


නස්රැදීන්ගේ කතා පෙලෙහි එන එක් කතාවක් මෙසේය.

දිනක් අලසකමින් කඩමණ්ඩිය දෙසට පැමිණි නස්රැදින් කඩමණ්ඩියේ සතුටින් සිටි පිරිස දැක පොඩි ආතල් එකක් ගත යුතු යැයි සිතා එකෙකුට කතා කොට
'අන්න අතන හංදියේ කටිටියක් ඇවිත් නොමිලේ තෑගි බෙදනවා' යැයි පැවසුවෙය. ඔහු අනෙකුන් සමග ඒ පැත්තට දිව ගියේය. යන මග අනෙක් උන්ටද මෙ කතාව පවසා උන්ද ඒ දෙසට දිවිවෝය. දැං නස්රැදින්ට මාර ආතල්ය. ටික මොහොතකින් මුලු ගමක්ම හංදිය පැත්තට දුවනා නස්රෑදින් දුටුවෙය. අවසන ඇත්තටම හංදියේ මොනවා හරි බෙදනවාද දන්නේ නැතැයි සිතු නස්රෑදීන්ද ඒ පැත්තට දිව ගියේය.

අද විරවංශ මැතිතුමාටද සිදු වි ඇත්තේ මෙයමය. බටහිර කුමන්ත්‍රණ, යුධ පාලන ඇති කිරිම, ජාතික චින්තනය වැනි තමන් විසින් රට පුරා ප්‍රචාරය කරන ලද බොරැ ප්‍රචාරයන්, ඇත්ත යැයි හෙමතෙමම දැං විශ්වාස කරයි. තානාතිපති කාර්යාල ඉදිරිපිට උද්ඝෝශණ පවත්වයි. චමිපකගෙන් උදුරා ගත් ජාතික්වය නිසා තමා මවිබිමෙ ආරක්ෂකයා ලෙස හුවා දක්වයි. මහාරජාගෙන් ලකුණු ගැන්මට තම බිරිදගේ බැගයක් තුල ආණ්ඩුවෙන් දුන් මුදල් දමාගෙන විත් ජාතික නාලිකාවෙන් රටටම පෙන්වයි. පොත් අචිචු ගසයි. සංවිධානයකින් ඉවත් වු විට මිනිසෙක් කෙතරමි හිස් වෙද...?? ඒ හිස්කම මකා ගැනිමට මොනතරමි කරනමි ගැසිමට සිදු වි ඇත්ද..??

communication එකකින් ජිවත් වු මිනිසෙක් හදිසියේම මිලියන ගණනක් වටිනා මාලිගාවක් නිර්මාණය කරයි. කොළඹ දිස්ත්‍රක්කය පුරාම පොස්ටර් කටවුටි වලින් සරසයි. විප්ලවීය සංවිධානයක සිට පිටතට පැමිණි විගසම ඔහුට ඉල්ලමක් පෑදී ඇති සේය. මෙ අතදිග හැර වියදමි කරන්නේ බටහිර ඩොලස්වත්ද??

විරවංශ චමිපකගෙනුත්, චමිපක නලින්ගෙනුත් සොරා ගත් ජාතික මතවාදයක් හිස මුදුනත තබාගෙන විරවංශ තම හැව ලෑවෙය. වයස නිසා මොලේ වැඩ නොකරන හින්දාදෝ මංදා දොස්තර අමරසේකරද විරවංශට සෙටි විය. ජාතික (සිංහළ) මතවාදයක් දරණ මෙ තුන් කටිටුව ද (නලින්, චමිපක, විරවංශ) එකිනෙකාට විරැද්ධය. මෙ නියම සිංහල මොඩලයයි. දැං මෙ තිදෙනාට මරන් කන්නට දෙමලෙක් (ප්‍රභාකරන් කෙනෙක්) නැත. කෑමට ඇති එකම දේ ජාතිකත්යයි. දැං විරවංශ ඉදිරියෙන්ම එය තලු මරමින් අනුභව කර සිටියි. රට බෙරා ගන් ජනරාල්වරයි සිරේ සිටිත්දි, හමුදා නිළධාරීන් අනිවාර්ය නිවාඩු යවද්දී. ආබාධිත සෙබලුන් හට රැකවරණයක් නැතිව ඇති කලත් ඒ සියල්ල පසේක ලා තමන් මවිබිමෙ ආරක්ෂකයා යැයි කියා ගනිමින් දිවා රෑ නැතුව තප්පුලයි. යුරෝපය වැනි රටක විරවංශ මැතිතුමා උන්නා නමි අනිවාර්යෙන්ම එතුමා මෙ වන විට ඇත්තේ මානසික ව්‍යාධින්ගෙන් පෙළෙන රෝගීන් සදහා නිමවු මානසික රෝහලකය. (මෙයද බටහිර කුමන්ත්‍රණයක් යැයි ඔහු විසින් වර නැගිම මෝඩකම මිස අන් කවරක්ද??) අද දින ලාංකික මතවාදය යනු විරවංශගේ මනෝ විකාරය. කායික රෝග මෙන් මානසික රෝග බෝ නොවෙතැයි සිතුවද සමහර මානසික ව්‍යාධීන් එලෙස බෝ වන සුඑ ය. මුතුහෙටිගම මන්ත්‍රීතුමාට ඇරෙන්නට අනෙක් කිසිදු මැති ඇමතිවරයෙකුට මානසික රෝගයන් නැතැයි වෛද්‍ය වාර්ථා නැත. මෙ කෙළින පිස්සුවෙ තරම දුටු විට දැං එය අනිවාර්යය කිරිමට කාළයයි. එවිට පාර්ලිමෙන්තු යෑමට පිරිසක් වෙනත් රටකින් හෝ ගෙන්විමට එවිට සිදුවනු ඇත.

ලාංකීය ඉතිහාසයේ දුෂිතම ජනාධිපතිවරණයට මහරජාණන්ගේ පාඨය වුයේ කළගුණ සළකමුයි යන්නයි. ඉතිං තෙවරක්ම මරණය අභියසට ම ගොස් නැවත් ජිවත් විමට වාසනාව ලද ජෙනරාල්වරයා පසෙකලා කටින් යුද්ධ කල මහරජාව බහුතර කැමැත්ත මත (ආණ්ඩු පක්ෂපාති ජනමාධ්‍ය සහ මැ.කෝ. කියනා පරිදි, අපි නෙවෙයි) නව ජනාධිපති ලෙස පත්විය. දැං ඔබට රජෙක් ඇත. අඩුව ඇත්තේ රාජාණ්ඩුවෙය. එය ලබන මස වි‍සදේවි. කළ හොද පස්සෙන් පන්නන්න ගන්නේ ඉන් පසුවය. දැනට අනුන් විසින් දැක්වු කල හොද හේතුවෙන් විපක්ෂයේ අපේක්ෂකයා සිර ගත කොට ඇත. විපක්ෂ පත්තර සිල් තැබුවෙය. පත්තර කතෘවරැන් අත්අඩංගුවට ගන්නා ලදි. ඒ කළගුණ නොසැළකු නිසාය. කළගුණ සැළකු දනන් හට අප්‍රේල් 10 වැනිදායින් පසු කල හොද පස්සෙන් පන්නන්න ගනිවි. කළගුණ සැළකු පසු දැං ඇත්තේ යුතුකමි ඉටුකිරිමෙ කාළයයි. සුනඛයෙක් සේ අරලිය ගහ මැදුර මුරකර, අති උත්තම මහරජාණන් වහන්සේට ශක්තියන් වු නිසාවෙන් ම යුතුකමි ඉටුකල යුතු කාළයයි. මහජන දේපල වලින් සිටු මැදුරැ තනනවාට යුතුකමි ඉටු කල යුතු කාළයයි. ජනතාව ගොනාට අන්දවා රවටන නිසා ඒ සදහා යුතුකමි ඉටුකළ යුතු කාළයයි. මහජන බදු මුදලින් පවුල් පිටින් රට සවාරි යෑමට යුතුකමි ඉටුකළ යුතු කාළයයි.
ගිය නුවණ ඇතුන් ලවාවත් අද්දවා ගැන්මට නොහැකි යැයි ජනවහරේ කියමනක් ඇත. ඡන්දය භාවිතා කරන තමුන් තරමිවත් උගත්කමක් නැති වංචනිකයන් හදුනාගෙන එම වංචනික සංධාන පැරදිවිම සදහා යුතුකමි මනාපය භාවිතා කල යුතු කාළයයි එළඹෙමින් ඇත.

~අදත් පිටපත මහින්ද මාමාගෙන්~

Read more...

දමා ගනිමුද අපිත් ස්වයං වාරණ?




















ස්වයං වාරණ යනු කුමක්ද? ඒ ගැන කෙටියෙන් සඳහන් කරන්නේ නම් විවිධ කර්තව්‍යන් සම්බන්ධයෙන් තමන් විසින් තමන්ටම පනවා ගන්නා වාරණයන්ය. මෙසේ ස්වයං වාරණ දමා ගනු ලබන්නේ, තම කටයුතු නිසා යම් අගතියක් සමාජයට හෝ තමාට සිදු වන විට, එල්ල වන තර්ජන හා බලපෑම්වලින් බේරීමට, ලැබෙන්නා වූ වරප‍්‍රසාද හා තාන්න මාන්න, විවිධ වාසි නොලැබෙන්නේ නම් හෝ නොලැබීමට ඉඩ ඇත්නම් දමා ගන්නා වාරණයන්ය. මෙවැනි ස්වයංවාරණ පනවා ගැනීම් අද ලෝකයේ බොහෝ ක්‍ෂේත‍්‍රයන්ගේ දක්නට ලැබේ.
ලංකාවේ අපිට මෙම තත්වය අත්දැකීමට මේ වන විට ඉතා හොඳ අවස්ථාවක් පෑදී ඇත.අද ශ‍්‍රී ලංකා ප‍්‍රජාතාන්ත‍්‍රික සමාජවාදී ජනරජය තුල ජීවත් වන මනුස්සයන් නම් සත්ව කොට්ඨාශයේ සිට විවිධ ක්‍ෂේත‍්‍ර තුල මෙය මනාව විද්‍යාමාන වේ. තමන්ගේ අයිතීන් ඇස් පනාපිට නැති කරන විට. පැහැර ගන්නා විට, තමන්ට සත්‍ය තොරතුරු නොලැබී බොරු තොරතුරුවලින් අන්දන කොට, තම රටේ සම්පත් වංචාව, දුෂණය හොරකම මගින් පැහර ගන්නා විට, අසල්වැසියාට, ඥාතියාට පහර දෙන විට පහරදී මරා දමන විට, ජීවත් වීමට, ඉගෙනගැනීමට, ගැලපෙන රැුකියාවක් කිරීමට, හොඳ සෞඛ්‍ය සේවයක් ලබා ගැනීමට ඇති අයිතිය අහිමි කරන කොට සහ ඡුන්දය ඉල්ලීමට තියා සමාජයේ ජීවත්වීමටවත් ඉඩ නොදීය යුතු දඩුවම් ලබා දිය යුතු හොරු රැුලක් තමන්ගේ ඡුන්දය කොල්ල කන්න හදන කොට අද බොහෝ දෙනෙක් කතා කලොත් කියන්නේ කුමක්ද? ‘‘ ඕවා ගැන කතා කලොත් අපිටත් ඒ ටික තමයි. අපි හොයා ගත්තොත් අපි කනවා’’ යන පාඨයය. මෙය කියවන ඔබත් එසේ පවසා තිබෙන්නට පුලූවන් හෝ එසේ දහස් වාරයක් පුද්ගලයන් ප‍්‍රකාශ කරනවා අසා තිබෙන්නට ඇත. තමන්ට සිදුවන අසාධාරණය දැක දැක ඇස් කන් මුව වසා සිටින ස්වයං වාරණයක් ලෝකයේ තවත් තියෙනවාද?
මේ ස්වයං වාරණ තත්වය හොඳින්ම වටහා ගත හැකි, දැක ගත හැකි ක්‍ෂේත‍්‍රයක් අප අසලම තිබේ.ඒ මාධ්‍ය ක්‍ෂේත‍්‍රය තුලය. විද්‍යුත් හා මුද්‍රිත මාධ්‍ය තුලින් මේ තත්වය ඉතා පැහැදිලිය. එය ඔබ මේ වන තෙක් දැක්කාද?. දැැක්ක දේ තේරුම් ගත්තාද යන පැනය ඔබගෙන්ම ඇසීය යුතුය. මදක් විමසා බලන්න. පසු ගිය ජනාධිපතිවරණයට පෙර පාලකයන් සම්බන්ධ විවිධ විවේචනයන්, ඔවුන්ගේ දුෂණයන්, වංචාවන්, අසමත්කම් ඉදිරිපත් කල මාධ්‍ය අද ඉන්න තැන.ඇතමුන් මේ වන විට යූ ටර්න් ගෙන ඇති අතර ඇතමුන් ජාමේ බේරා ගැනීමට කටයුතු කරනු ලබති. හොඳම උදාහරණය යම් රැුඩිකල් බවක් පෙන්වා ගෙන කටයුතු කල වෙබ් අඩවි. මේවා පසු ගිය කාලයේ පාලක පන්තියේ කටයුතු ගැන දැඩි විවේචනයක් එල්ල කරන ලදී. එහෙත් ජනාධිපතිවරණය අවසානයේ ආණ්ඩුව විසින් මුදා හල මර්දනය තමන්ටද එල්ල වේ යැයි සිතා තමන් විසින්ම ස්වෙච්ඡුාවෙන්ම බියවී අද ඔවුන් පාලක පන්තිය අමතක කර විපක්ෂය විවේචනය කරති. එම වෙබ් අඩවි අද බලන විට සිතෙන්නේ ලංකාවේ පාලක පන්තියක් නැති බව සහ සිටින්නේ විපක්ෂයක් පමණක් බවය. අවශ්‍ය තැන විවේචනය ඉදිරිපත් කිරීම හොඳ දෙයක් හා හොඳ තත්වයකි. එහෙත් එය අවංකව සිදු විය යුතුය. තමන්ගේ ප‍්‍රගතිශීලී බව හා රැුඩිකල් බවත් ආරක්ෂා කරගෙන ආණ්ඩුවේ උදහසටත් ලක් නොවී කටයුතු කිරීමට උත්සාහ දැරීම නම් වංචාවකි. එක් අවස්ථාවක දෙතැනක පය තබා සිටීමට උත්සාහ කරන කපටි වැඩකි. තම වාසිය තකා ස්වයංවාරණයක් පනවා ගැනීමකී. එම වෙබ් අඩවි දැන් නොකියා කියන්නේ කුමක්ද අපිට ආණ්ඩුව සමඟ ප‍්‍රශ්ණයක් නැත. අප ආණ්ඩුව දෙස බලන්නේවත් නැත, යන්න නොවේද.?

අනෙක් මාධ්‍ය තත්වය ගන්නටම දෙයක් නැත. ලංකාවේ විද්‍යුත් වේවා, මුද්‍රිත වේවා මාධ්‍ය ආයතන බොහොමයක් අයත්ව ඇත්තේ ව්‍යාපාරිකයන් පිරිසකටය. ඇත්තටම ලෝකයේම තත්වය මෙයයි. එම නිසා මෙම මාධ්‍ය තම අයිතිකරුවන්ගේ අභිලාෂයන් හා අරමුණු අනුව කටයුතු කල යුතුය. එම අයිතිකරුවන්ව පාලනය කිරීමට ආණ්ඩුවලට හැකියාව ඇත. ඔවුන්ගේ නීත්‍යානුකූල නොවන ව්‍යාපාරික ගණුදෙනු, බදු, රජය සමඟ පවතින ව්‍යාපාරික ගිවිසුම් හා වංචා දුෂණ සම්න්ධ පරීක්ෂණ මගින් හෝ විවිධ වරප‍්‍රසාද හා හිතවත්කම් මාර්ගයෙන් පාලකයන් මෙම ව්‍යාපාරිකයන් පාලනය කර ගනු ලබයි. එම ව්‍යාපාරිකයන් පාලකයන්ට අවශ්‍ය ආකාරයට තම මාධ්‍ය පාලනය කරනු ලබයි. ස්වයංවාරණ දමා ගනියි.

මෙම මාධ්‍ය ආයතන තුල කටයුතු කරන මාධ්‍යවේදීන්ගේ තත්වයන් කොහොමද?. තම ආයතනවල අයිතිකරුවන්ගේ බලපෑම් එල්ල වීමට පෙරම ස්වයංවාරණ පනවා ගන්නා අය අද වැඩි වශයෙන්ම දැකිය හැක. අද මත්පැන් බෝතලයකට පවා තම යුතුකම අමතක කරන මාධ්‍යවේදීන් ගැන ක්‍ෂේත‍්‍රය තුල විවිධ කතා බහ ඇත. ඇත්තටම ඔවුන් මාධ්‍යවේදීන්ද යන ප‍්‍රශ්ණයද පැන නගී. එසේම හිතවත්කම් මත, වරප‍්‍රසාද හා තමන්ට ලැබෙන් වාසි නිසා තම වගකීම පැහැර හරිමින් මාධ්‍ය ගෞරවය කෙලසන කී දෙනෙක් අද ලංකාවේ මාධ්‍ය ක්‍ෂේත‍්‍රය තුල සිටිනවාද?. වරප‍්‍රසාදවලට ගිජුවී තමන් විසින්ම ස්වයං වාරණ දමා ගන්නා අයුරු කොපමණ දැකිය හැකිද.

මෙම තත්වයන්ට අමතරව පාලකයන්ගේ මර්දනයට ලක්වී හෝ ලක්වේයැයි බිය නිසා ස්වයං වාරණ දමා ගන්නා පිරිසද විශාලය. ඔවුන් ස්වේච්ඡුාවෙන්ම බිය වී මෙම ස්වයං වාරණයට ගොදුරු වී ඇත. තම සහෝදර මාධ්‍යවේදීන්ට, මානව හිමිකම් ක‍්‍රියාකාරීන්ට, කම්කරුවන්ට, ප‍්‍රගතිශීලීන්ට, ශිෂ්‍යයන්ට, දෙමල ජනතාවට සිදුවන අසාධාරණකම් දැක දැක ඔවුන් තම වාරණ සීමාව තුල කටයුතු කරමින් ජාම බේරා ගැනීමට උත්සාහ දරන අයුරු දකින විට කනගාටුදායකය.

මෙම තත්වයට විරුද්ධය කටයුතු කරන, ස්වයං වාරණ පනවා නොගෙන තම යුතුකම වෙනුවෙන් පෙනී සිටින නිර්භයව ලියන සහ කියන මාධ්‍යවේදීන් අතලොස්සක් හා මාධ්‍ය කීපයක් දක්නට ඇත. එසේම ඔවුන්ට හා එම ආයතනවලට වට කර ගෙන පහර දෙන අයුරුද දැකිය හැක. එහෙත් නොසැලී කටයුතු කිරීමට ඔවුන් දරන වෑයම ද ප‍්‍රශංසනීයය. එසේම අනෙක් ක්‍ෂේත‍්‍ර තුලද මෙය දැකිය හැක. අසාධාරණය විරුද්ධව නැගෙන හඩ ප‍්‍රජාතන්ත‍්‍රවාදී අයිතීන් අහිමි කිරීමට විරුද්ධව නැගෙන හඩ නැවතී නැත. එය නවතා දැමීයද නොහැක. එහෙත් ඒ හඩ මේ මොහොතේ ප‍්‍රමාණවත් නැත. එය මෙයට වඩා උස් කළ යුතුය. එම හඩට තවත් තීව‍්‍රෘ කල යුතුය.
මේ උදාවී ඇති මොහොත ස්වයං වාරන පනවාගෙන ඉන්න හැකි කාලයක්දැයි මදක් විමසා බලන්න. අනෙකාට කෙලවුනත් කමක් නැත යනුවෙන් සීතා ගන කටයුතු කල හැකිද. අපිටත් අනිවාර්යෙන්ම කෙලවෙන්නට නියමිතයි නේද. තවත් අපි වැනෙනවාද? අපේ අයිතීන් උදුරා ගන්නා විට ඒ පැහැර ගන්නේ මගේ අයිතීන් කියා මගේ කොටස වෙන් කර ගන්නට හැකි සමාජයකද අපි ඉන්න කියා විමසා බලමුද? තම ඉඩමෙන් එක බිම් අගලක් අල්ලා ගෙන අසල්වැසියා වැටක් ගැසුවොත් මරා ගන්නා අපි අපේ ප‍්‍රජාතන්ත‍්‍රවාදී අයිතීන් උදුරා ගන්නකොට, අපේ රටේ සම්පත් හොරකම් කර මින් තම පවුල් තර කරන කොට නිකම්ම ස්වයංවාරණ දමා ගෙන ඉන්නවාද? මදක් සිතන්න. ඔබේ ඉඩමෙන් කොටසක් වෙනත් කෙනෙක් අයිති කර ගන්න ගියොත් ඔබ මේ ආකාරයට කටයුතු කරනවාද. එහෙනම් සිතන්න. මේ ඔබේ ඉඩම හෝ ඔබට අයිති දේපලක් තරම් සුළු දෙයක් නෙමෙයි. මේ අපේ රටයි. අපේ ¥දරුවන්, මුණුබුරු මිනිපිරියන් අනාගතයේ ජීවත් වන රටයි. මොනවා වුනත් කමක් නැහැ කියා අපිට මග හරින්න බැරි ඒ නිසයි. මොකද කවදා හරි අපිට හරි අපේ දරුවන්ට හරි මේ ඉරණමට මුහුණ දීමට සිදු වන බව ඒකාන්තයි. මේ ඉරණම, මේ සෝචණීය තත්වය අපිට දැන් උරුම වෙමින් යන්නේ. එයින් මිදීමට කාටවත් බැහැ. එකම විසඳුම අපිට පටවා තිබෙන හා පටවමින් තියෙන ඒ කාලකණ්ණි ඉරණම වෙනස් කිරීමයි.

ඉතිං අපි තවත් ස්වයං වාරණ තුල ජීවත් විය යුතුද?. ජීවත් විය හැකිද? ඇත්තටම බැහැ. බොරුවට හිත රවටා ගැනීමට හෝ හිත සනසා ගැනීමට, වගකීම්වලින් මීදීමට මාර්ගයක් ලෙස ස්වයං වාරණ පනවා ගෙන ජීවත්වීමට හැක්කේ ඉතා ටික කාලයටයි. වැනි වැනී සිටීම දැන් කාලය නොවේ. නිවැරදිව නොවැනි දෙපයින් නැගී සිට වැනෙන පිරිසගේ වැනීම ද නතර කිරීමට දැන් අවස්ථාව පැමිණ තිබෙන්නේ. එය මඟ හැරිය නොහැකි සත්‍යයක්. ඉතිං ස්වයංවාරණයට වාරණයක් දැමීමට දැන් කාලය පැමිණ ඇති බව සිතන්න. ‘කාලෝ අයං තේ’

ඉතිං අපි ස්වයංවාරණවලට ආයුබෝවන් කියමුද?

-----මේඝ


Read more...

සංවෙදි පුරවරය

>> Sunday, March 14, 2010












සංවේදී පුරවරය

පසුගියදා නිමාවට පත් වු ජනාධිපතිවරණයෙන් පසු වණ්දිබටීටක ජනමාධ්‍ය විපක්ෂ අපේක්ෂකයා ජයග්‍රහණය කොට ඇත්තේ ඊළාමි සිහින යැයි පුන පුනා සිතියමි මගින්ද හුවා දැක්විය. ඉදිරියේ දි පැවැත්විමට නියමිත මහා මැතිවරණයන්ගෙන් පසුවද එකී කතාව අඑත් මොඩලයකින් ගෙන ඒමට මහින්ද අබෙසුන්දර අනෙකුත් වණ්දිභටිටකයන් සමග පිඹුරැපත් සකස් කරනවා විය හැක. මෙ පත් වි ඇත්තේ ලෝකයේ ප්‍රථම කොමිපියුටර් ජනාධිපති කියන කාරණය විහිඑවක් සේ සලකා බැහැර කලහොත් එතුමා වෙනුවෙන් ඡන්දය දුන් 60% ක ජනතාව එතුමාගේ දෑත්, ගමන් මග, අරක මෙක සවිමත් කරන්නැයි කියා පිනුමි කරනමි ගැසු සකල විද කුඩු ජවාරමිකාරයින්, රේස් බුකි අයිතිකරැවන්, මැරයන්, කසිප්පු මුදලාලිලා, සල්ලාලයන් බුරැතු පිටින් පාර්ලිමෙන්තු යවනු නියතය. ලංකාව දකුණු ආසියාවෙ මහ විහිඑව බවට පත් වන්නේ ඉන් අනතුරැවය.

තමන්ගේ අනන්‍යතාවය, ආදයම, උද්දමණය, අධ්‍යාපන ප්‍රතිසංස්කරණ, අල්ලස් කොමිසම, බදු පැනවීමි වැනි කාරණා ගැන මෙලෝ බෝලයක දැණුමක් නැති දකුණේ බුද්ධිමත් ජනතාව මෙවන් පවකට කර ගසුවෙ පුරැවෙ කරැමෙකැයි කියා බුරැතු පිටින් භාවනා පංති වලට ලබන වෙසක් මස සිට ඇදී එනු ඇත. රතනට ඡන්දය නොදෙන්නැයි තැන තැන ඉල්ලමින් යන උඩුවෙගේ සිත සැනසෙන්නේ ඉන්දියානු මොඩලයේ මෙගා (?) ටෙලි නරඹන පිංවතුන් වැල නොකැඩි තමන්ගේ චයිනිස් රෙස්ටුරන්ටි (වැරදිමක් සමාවෙන්න එක අසපුවක්ලු (?)) එකට එන විටය. දේශපාලනය යනු බන්දුල ඇමතිගේ බඩු මිල සංශෝදන යැයි වරදවා වටහා ගත් සම + හරක් චුන් වෙන්නේ ඡන්දයෙන් පසු බඩු මිල ලෝක වෙළදපලටත් වඩා ඉහළ යන විටය. ඒ සදහා මෙතරමි වියදමක් දරා ඇමති මණ්ඩලයක් තොරා ගත යුතු නැත. සිරස මහාරාජාට හෝ හැරි ජයවර්ධනට ලබා දුන්නා නමි ඔවුන් මෙ වෙළදාම මිට හොදින් කරනු ඇත. දේශපාලනය යනු බිස්නස් එකක් බව නොදැණිමම මෙහි කණාගටුවයි. යුද්ධයේ විරයන් හිරේ දැමුවා සේම, ජාතික ධජය විහිඑවක් වු වා සේම, ජාතියත් ආගමත් එලෙස විමට නියමිතය. මහා මැතිවරණයෙන් පසු මවිබිමෙ ප(ං)චා යුධය මහා ජනතාව බමිබුවකටැයි කියා ඒ වැඩෙි අරඹණු ඇත. මහා ජනතාවට ඇත්තේ බෙහෙත් ටික හරියාකාරව ලබා දිමට බැරි සෞඛ්‍ය ඇමති තමන්ට හරක් යැයි ඇමතු විට කරබාගෙන උන්නා සේ කරබා සිටින්නටය. ඇං ඉතිං අපි රට හදමු යැයි කියා මහාරජා ඝණ උඩුරැවුකට යටින් කපටි සිනහවක් පා තමන්ගේ පවුල මහා රැජිණගේ පවුලටත් වඩා ඉහලට ගෙන යනු ඇත. ඔබට දුක් විමට කිසිදු කාරණයක් මෙතැන නැත. මොනවා වුණත් නිළි අග රැජින පුන පුනා කියන්නා සේ ඔහු තවමත් සංවෙදි නායකයෙකි.

40% ජනතාව තවමත් තම ඡන්දය පිළිබද ආඩමිබර වනු නියතය. ඒ රටක් වශයෙන් හැරවුමි ලක්ෂයකදි තමන්ගේ කැපකිරිම නොපිරි හෙලා ඉටු කල නියාවෙනි. ගැහෙන හදවතින් වුවත් හෙට ගැන පුංචි හරි බලාපොරොත්තුවකින් සිටින්නේ ඔවුන් නිසාමය. එළඹෙන මහා මැතිවරනයෙන් පසු ආණ්ඩුව තම මර්ධනය තව තවත් දැඩි කරනු ඇත. දකුණට කෙසේ වෙතත් ආණ්ඩුවට නියත පරාජයක් හිමිවන උතුරැ නැගෙනහිරට නමි එය තදින් දැනෙනු ඇත. දැං ආචාර්යය මර්වින් සිල්වාගේ මොඩලය අවසන්ය, මෙ සංවෙදිව කෙළින කාලයයි. කටින් බතල අල සිටවන විමලසිරිලාට ආතල් ඇත්තේ හැලියේ වතුර රත් වන පමණක් බව මතක් කරමි.

~අදත් පිටපත මහින්ද මාමගෙන්~

Read more...

පහර දෙන්නේ කොහොමද?

>> Saturday, March 13, 2010













පහර දෙන්නේ කොහොමද?

කොහොම පහර දුන්නත් පහර දෙන ආකාර දෙකක් ඇත. එනම් සූඳානම් වී පහරදීම හා පහරදී සූඳානම්වීමයි. මේ දෙකෙන් වඩාත් සුදුසු කෝකදැයි ඒඑ ් අවස්ථාවට අනුව තීරණය කල යුතුය. සුදුසු ප‍්‍රහාරය අනුගමනය කළ යුතුය.
අද අප රට පිලිබඳ ගත් විට සහ රටේ ජීවත් වන දෙකෝටියක් ජනතව සම්බන්ධයෙන් ගත් විට මෙම කරුණ ගලපා ගන්නේ කෙසේදැයි විමසා බැලිය යුතුය. අප රට කරන පාලකයන් මේ වන විට අප රටේ ජනතාවගේ ප‍්‍රජාතන්ත‍්‍රවාදී අයිතීන්වලට එල්ල කර ඇති ප‍්‍රහාරය කොතරම්ද, මාධ්‍යයට එල්ල කර ඇති ප‍්‍රහාරය කොතරම්ද, සත්‍ය තොරතුරු දැන ගැනීමට ඇති අයිතියට එල්ල කර ඇති ප‍්‍රහාරය කොතරම්ද, මදක් විමසා බලන්න. අපේ රට ජනතාවගේ බදු මුදලින් පෝෂණය වන රාජ්‍ය මාධ්‍ය ලෙස හඳුන්වන දේවල් අද යොදා ගන්නේ කුමකටද, තමන්ව පෝෂණය කරන ජනතාවම රැුවටීම සඳහාය. පාලකයන්ට විරුද්ධව කතා කරන්න අද ධෛර්යයක් ඇත්තේ කීයෙන් කිදෙනාටද. ජනතාවට සත්‍ය තොරතුරු ලබා දෙන්න කටයුතු කරන්නේ ලංකාවේ මුද්‍රිත හා විද්‍යුත් මාධ්‍යවලින් කොපමණ සංඛ්‍යාවක්ද. වැරදී දේ වැරදි බව කියන්න අවශ්‍ය ධෛර්යය තියෙන්නේ කීයෙන් කීදෙනාටද. මේ ගැන මදක් සිතන්න.
අපේ රජු ඇතුළ නඩය ජනතාවගේ අයිතීන් සමඟ සෙල්ලම් කරන අයුරු බලන්න හොඳ අවස්ථාවක් මේ වන විට ජනතාවට උදාවෙලා තියෙනවා. ඒ අන්තර්ජාතික කුමන්ත‍්‍රණ. ඇත්තටම මොකක්ද මේ වෙන්නේ. ජනතාවගේ ප‍්‍රජාතන්ත‍්‍රවාදී අයිතීන් ආන්ඩුව විසින් අහිමි කරන කොට, මර්දනය කරන කොට විදේශ බලවේගවලට අවස්ථාව ලැබෙනවා අපේ රටට මැදිහත් වෙන්න කටයුතු කරන්න. මේ ආකාරයට ප‍්‍රජාතන්ත‍්‍රවාදී අයිතීන්ට මුවා වෙලා විදේශ බලවේග අපේ රටට මැදිහත් වීම් සිදු කරන්න කටයුතු කරන කොට අපේ රටේ රජුයි කේවට්ටයොයි කෑගහන්න පටන් ගන්නවා (සිංහලෙන්) ඒවාට විරුද්ධව. ජනතාවගෙන් බලය ඉල්ලනවා එම විදේශ බලවේගවලට විරුද්ධව ක‍්‍රියා කරන්න. අන්න එතකොට තමයි කලින් සඳහන් කල රාජ්‍ය මාධ්‍ය ලෙස හඳුන්වන ජනතාවගේ බදු මුදල්වලින් නඩත්තු වෙන ආයතන මේ කටයුත්තට දායක වෙන්නේ. එම ආයතන හරහා බොරු දේශපේ‍්‍රමය දොරේ ගලන්න පටන් ගන්නවා. ඊට පස්සේ මොකද වෙන්නේ. ජනතාගේ තවත් ප‍්‍රජාතන්ත‍්‍රවාදී අයිතියක් වෙච්ච ඡුන්දය මේ බොරුවෙන් රවට්ටලා පොකට් ගහනවා.එහෙම පොකට් ගහපු ඡුන්දයෙන් බලය ලබාගෙන පස්සේ අර විදේශ කුමන්ත‍්‍රණකරුවන්ගේ අවශ්‍යතා හොරෙන් ඉටු කරනවා. පසු ගිය කාලයේම සිදු වූණේ ඕක නෙමෙයිද. හොඳට හිතලා බලන්න. කොහොද අපේ රටේ ජනතාවට එල්ල වෙන ඒකාබද්ධ ප‍්‍රහාරය.

මෙන්න මෙතනදීයි ජනතාවගේ පැත්තේන හිතන්න ඕනේ ප‍්‍රතිපහර දීමේ ආකාරය ගැන. දැන් සූඳානම් වෙවී ඉන්න මොහොතක නෙමෙයි ඉන්නේ. පහර දෙන්න ඕනේ මොහොතක. මන්න මුවහත් කර කර වැට පනිනකම් බලා ඉන්න බැහැ. දැන් වැට පැනලා ගොඩක් කල්. ඒ නිසා අවශ්‍ය ප‍්‍රහාරය අවශ්‍ය වෙලාවට අවශ්‍ය අකාරයට දෙන්න ඕනේ.

ඉතිං හැමෝම එක් වන්න. ඔව් අපි හැකි අයුරින් පහර දෙමු.අපේ අදහස්වලින්, අපේ දැනුවත් බවෙන්,අපේ අධිෂ්ඨානයෙන්, අපේ විරෝධතාවන්ගෙන්, අපේ එකමුතුවෙන් හා සමගියෙන්, අපේ ඡුන්දයෙන්, අපට හැකි හැම ආකාරයෙන්ම පහර දෙමු, පහර දී සූඳානම් වෙමු. සූඳානම්වීත් පහර දෙමු.

---- මේඝ

Read more...

‘මන්නය’ රැගෙන පාරට බහිමු.

>> Saturday, March 6, 2010



















වැටට උඩින් පනින උන්ට
මන්න පාර දෙන්න වෙනවා
- සාධාරණ පහරදීම

කොටි හඩ විකාශනය නිමා වත්ම තවත් ත‍්‍රස්තවාදී රේඩියෝ කඩයක් (‘ලක්හඩ’ නමින් තිබූ චැනලයක්) පෙර නොවූ විරූ ලෙස පරිවර්ථනය වී තිබේ. ඉහත සදහන් නන්දාගේ ගීතය මේ දිනවල නිතරම එම රේඩියෝවෙන් ඇසෙන්නට ලැබේ. මහින්දගේ රාජසභාවේ බත් පිගානේ මුවාවෙන් බස් රථ වල මෙම ත‍්‍රස්ත හඩ උදේ සිට රෑ වන තුරුම ප‍්‍රශස්ති වයමින් අමු අමුවේ ප‍්‍රජාතන්ත‍්‍ර විරෝධී ක‍්‍රියා බොහොම වර්ණවත්ව අයිසින් කරමින් ත‍්‍රස්තවාදී බලවේගයක් වෙනත් ආකාරයකින් මේ පොළොව මත ස්ථාපිත වෙමින් පවතී.
ලසන්ත ඝාතනය, ප‍්‍රගීත් පැහැරගෙන යාම, සරත් ෆොන්සේකා පැහැරගෙන යාම, ලංකා පුවත්පත සීල් තැබීම, උද්ඝෝෂණ වලට පහරදීම, ශිෂ්‍ය හා වෙනත් බලවේග වල නායකයන් අත්අඩංගුවට ගැනීම, දෙමළ කතා කරන පුරවැසියන් අත් අඩංගුවට ගැනීම, එල්. ටී. ටී. ඊ. සාමාජිකයින්ගේ සොහොන් බිම් ඩෝසර් කරමින් සුපර්මාර්කට් තැනීම වැනි සාපරාධී, ප‍්‍රජාතන්ත‍්‍රවිරෝධී කටයුතු වල වත්මන් ආණ්ඩුව නිරත වෙමින් සිටී. ප‍්‍රජාතන්ත‍්‍රවාදය, නීතිය පිළිබදව ඕනෑවටත් වඩා පාරම් බාන මේ මාධ්‍ය ජාලය මේ මොහොත වන විට එම ක‍්‍රියාදාමයන් තරමක් අනෙකෙකුගේ කර මත පටවමින් ද, තරමක අයිසිං තවරමින්ද වාචාල බස් දොඩවමින්ද සිටියි. කෙසේ වුවද මේ සියල්ල සිදු කරනුයේ අදාල පුද්ගලයින් වෙත හෝ ආයතන වෙත අභූත චෝදනා ඉදිරිපත් කරමින් එම පුද්ගලයින්/ආයතන වත්මන් දේශපේ‍්‍රමී ආණ්ඩුවට තර්ජනයක් යැයි දෙකෝටියක් ජනතාව වෙත අදාල ත‍්‍රස්තවාහිනී හා ත‍්‍රස්ත හඩ විසින් පැය විසි හතරේම තෙල් ගසමිනි. මෙය අප තව තවත් සාකච්ඡුාවට බදුන් කළ යුතු ක‍්‍රියාදාමයකි.
රටක නීතිය, එම රටෙහි සියළු පුද්ගලයින්ට පොදුය. එහිදී නීතිය හැමටම පොදුවේ ක‍්‍රියාත්මක කිරීමට නීතිය හසුරවන්නන්ට හැකිදාය ඇත. මේ මොහොත වන විට ප‍්‍රගීත් අතුරුදහන්ය. සරත් ෆොන්සේකා සිර ගත කොටය. කිසිදු වරදක් නැතිව ම දෙමළ තරුණ තරුණියන් සිරගත කොට ඇත. නමුදු පිල්ලෙයාන් රජ ගෙදරය. කේ. පී. රජගෙදර සැප විදියි. කරුණා ද එසේමය. මේ වන විට නීතිය ක‍්‍රියාත්මක කිරීමද නීතිය බලූ වී ඇති බව ද අපට නැවත නැවතත් ප‍්‍රකාශ කරමින් සිටී.
සරත් ෆොන්සේකාට අදාලව එල්ල වන චෝදනා අනුව සැබවින්ම ඔහු වැරදි නම් (ආණ්ඩුවේ බොරු පත‍්‍රිකා හෝ ලියවිලි, තීන්දු අදාල නොකොට) ඒ පිළිබදව දඩුවම් ලබාදිය යුතුව ඇත. දෙකෝටියක ජනතාව ද ඒ වෙනුවෙන් පෙළ ගැසී එම තීන්දුවට සහාය පළ කළ යුතුව ඇත. එසේ නම් අනිවාර්යයෙන්ම මෙසේ යොදවන නීතිය පොදුවේ ශ‍්‍රී ලාංකික සියළු ජනයා වෙතම ක‍්‍රියාත්මක කළ යුතුව ඇත. එවිට වංචා දූෂණ, මිනීමැරුම් වලට අදාළව ආණ්ඩුවේ මැති ඇමති වරුන්, බැසිල්, ගෝඨා, නාමල්, චමල්, යෝෂිත සහ අනෙකුත් සහෝදර සමාගමේ සාමාජිකයින්ද උල තැබීමට තීරණය කළ යුතුවම ඇත. මහින්දටද මෙම නඩු කැදවා තබා ජනාධිපති ධූරය අවසන් වූ දිනට පසු දිනම අදාල දඩුවම් පැමිණවිය යුතුය. ඒ වෙනුවෙන්ද දෙකෝටියක ජනතාව පෙළ ගැසිය යුතුය. උද්ඝෝෂණ වැඩ වර්ජන කළ යුතුය. සරත් ෆොන්සේකා වැනි තනි පුද්ගලයකුට මෙන් නොව ලෝකයේ ලොකුම අමාත්‍ය මණ්ඩලයේ හා ඒකාධිපති පාලකයකුගේ වංචා දූෂණ මිනී මැරුම් වලට විරුද්ධව මුලූ රටම එකතුව අරලිය ගහ මන්දිරට වැටලිය යුතුව ඇත.

වැටට උඩින් පනින උන්ට
මන්නපාර දෙන්න වෙනවා
-සාධාරණ පහරදීම

මේ මේ දිනවල නිතර ත‍්‍රස්ත හඩෙහි ඇසෙන නන්දාගේ පද මාලාවකි. නන්දාට මෙය කෙසේ හැගුණද, ආණ්ඩුවට කීයකට විකිණුවද අපට කීමට ඇත්තේද එක මය. ආණ්ඩුවේ ප‍්‍රජාතන්ත‍්‍ර විරෝධී ගමනට, ඒකාධිපති පාලනයට එරෙහිව ජනතාව මන්න පහර ගැසීමට එක් වන දින වැඩි ඈතක නොවෙයි. එම දිනට නොව මේ මොහොතෙද කිනම් ආකාරයෙන් හෝ එල්ල කරන ‘මන්න පහර’ සාධාරණ පහරදීමකි. ඉතින් අපි දෙකෝටියක ජනතාව මේ ඒකාධිපති පවුල් පාලනයට එරෙහිව ‘මන්නය’ රැගෙන පාරට බහිමු.

---- පාවෙල්

Read more...

බූරුවාගේ කොලම - බූරුවන්ගේ දේශයේ සිට ...

>> Thursday, March 4, 2010














බූරුවාගේ කොලම

බූරුවන්ගේ දේශයේ සිට ...



“සිහින තුනක් දුටුවෙමි මම තුන් දවසක් එක දිගටම”



පළමු හීනය -

ඩිස්පෙන්සරියේ සිට රජයේ රෝහල් දක්වාත් පෞද්ගලික රෝහල් වලත් එකවරම රෝගීන්ගේ සංඛ්‍යාව ඉහල ගියා. අවසානයේ ඒ සංඛ්‍යාව හැට ලක්ෂයක් බව තීරණය කෙරුණා. තවත් කොටසක් මානසික රෝහල් වලත් පිරෙන්නට වුණා. පුදුමයට කරුණක් වුණේ මේ හැට ලක්ෂයටම එකම රෝගයක් වීමයි. ඒ ඔළුව ඇතුළෙ මොළයක් නැති බව වෛද්‍යවරු ප්‍රකාශ කිරීමයි. මට හීනයක් වුණත් හීන්දාඩිය දැම්මා. මොවුන්ගේ මොළය සැඟවුණේ කොහිදැයි වෛද්‍යවරු කඩිමුඩියේ සොයන්නට වුණා. එහිදී සිරුරේ බහිස්‍රාවීය පද්ධතිය ඔළුව කරා ගමන් කර ඇති බවත් මොළය පසුපස තට්ටම් දක්වා ගමන් කර ඇති බවත් වෛද්‍ය වාර්තා වල සටහන් කෙරුණා. මේ පද්ධති දෙක තිබුණු තැනට ගෙන ඒම සඳහා කුමක් කළ යුතු දැයි සිතාගත නොහැකි වූ වෛද්‍යවරු සෞඛ්‍ය ඇමති නිමල් සිරිපාලව කැඳවා විමසන්නට වුණා. ඔහුද එහිදී ඉස්සා මෙන් ලිස්සා ගිය නිසා ඉස්සාගේ අසූචිද ඇත්තේ හිසේ බැවින් අමාත්‍යවරයාට ‍ද මේ රෝගයම වැළඳී ඇතැයි වෛද්‍යවරු තීරණය කළා.

මේ පිළිබඳව සොයා බලන්නට චීනයෙන් විශේෂඥ වෛද්‍ය කණ්ඩායමක් ගෙන්වන්නට වුණා. සුපරික්ෂාකාරීව රෝගීන්ව පරීක්ෂා කළ වෛද්‍ය කණ්ඩායම ඖෂධ ලෙස තීරණය කළේ මොවුන්ට අවශ්‍ය දේවල් ලබා දෙන ලෙසයි. මේ අනුව ඔබලාට කුමක්ද අවශ්‍ය...? විශේෂඥ වෛද්‍ය කණ්ඩායම ඇහුවා. “ගෙවල්ද....? වාහනද...? රස්සාවල්ද...? සල්ලිද...? අරක්කුද....? රට යන්ඩද....? ගෑනුන්ට පිරිමිද...? පිරිමින්ට ගෑනුද....? සුඛෝපභෝගී ජීවිතයක්ද...? ළමයින්ට පාසැල්ද...? ප්‍රශ්න පත්‍ර නිවැරදි වෙලාවට බෙදන්නද...? සෙල්ලං කොරන්ඩ ක්‍රීඩා පිට්ටනියක්ද...? වීදුරු කටු නැති සේලයින් බෝතල්ද...? කල් ඉකුත් නොවූ ඖෂධද...? අඟල් තිස් දෙකේ එල්. සී. ඩී ටීවී එකක්ද...? පිරිමින්ට කැරෝකේ එකක සුමානයක්ද...? ගෑනුන්ට රත්තරං බඩුද...? සාරිද...? මුළු තැන්ගෙයි උපකරණද...? මොන කෙහෙල් මලක්ද ඔයගොල්ලන්ට ඕන...?”

“අපිට ඕනෙ ප්‍රජාතන්ත්‍රවාදය......” සියල්ලම එක සේ පිළිතුරු දුන්නා.

“දැං කොහොමද ඔයාලට ඕන ප්‍රජාතන්ත්‍රවාදය අපි ලබා දෙන්නෙ..?”

“ජනවාරි 26 තියපු ජනාධිපතිවරණයේ අපි දාපු ඡන්ද පත්‍රිකා අපිට ආපහු ලබා දෙන්න..” හැට ලක්ෂයම කිව්වා.

“එතකොට මොළේ පුකට යාමයි පුක මොළේට ඒමයි නැවතී නැවත යථා තත්ත්වයට පත් වෙයිද..” විශේෂඥ වෛද්‍යවරු ඇහුවා.

“ඔව් නිසැකවම. අඩුම තරමේ එතකොට අපිට මොළයක් තියෙනවා කියල හරි අනිත් හතලිස් ලක්ෂය කියයි..”



දෙවන හීනය -

මාධ්‍ය නිදහස නැති වීමත් මාධ්‍යවේදීන් පැහැරගෙන යාමත් නිසා කෙළකෝටියකට මළ පැනල හිටිය මං බිබී හිටිය සිගරට් කොටයෙන් ගිනි තියන්ඩ මොකක් හරි හෙව්වා. ගිනි තියන්ඩ ළඟ පාත මොකුත් නැති නිසා ගින්නකට පනින්ඩ ඕනෙ කියල තීරණය කරපු මම අලුත් කඩේ උසාවිය ළඟ තියෙන උද්ඝෝෂණය ආරංචි වෙලා ඒකට ගියා. පොලිස් රැකවරණය මැද්දෙ මැරයන්ගෙන් හුජ්ජ යනකං ගුටිකාලා ආපහු එද්දි ප්‍රේමදාස මහත්තයගෙ පිළිරුවටත් බලං ඉන්ඩ බැරුව අනිත් පැත්ත හැරුණා. කඳුළු ගෑස් වලින් බඩේ ගෑස් වලට තවත් ගෑස් ටිකක් එකතු කරගෙන අමාරුවෙන් එද්දි තමයි මතක් වුණේ ගෙදර ගෑසුත් ඉවර විත්තිය. ගෑස් මිලත් වැඩි කෙරුවනේ කියල හිතිං බැන බැන එද්දි පොලිස් බූරුවොංගෙ ගෑසුත් බැලුවා.

හුජ්ජ යනකං ගුටිකාලත් හදිසියේම ඇතිවුණු උහුලා ගත නොහැකි මුත්‍රා බරක් නිසා ළඟ තිබුන ගහක් මුලකට ගිහිං මුත්‍රා කොරන්ඩ පටං ගත්තා. ලේ රතු පාටට මුත්‍රා පිටවෙද්දි හීනයක් වුණත් මට හීන්දාඩිය දැම්මා. මුත්‍රා පාර ලතාවකට ගහ මුල දිගේ කකුළ යටින් බේරෙද්දි රතු පාට මුත්‍රා පාර එකපාරටම සාටකයක් බවට පත් වුණා. උගුරකට වේළිලා කෙළ ගිලින්ඩත් බැරුව තෘෂ්ණිම්භූත වෙච්ච මං එතනිං පැන ගන්ඩ හිතාගෙන කකුළක් පස්සට තිබ්බා. එකපාරටම මුත්‍රා සාටකය ගහේ අත්තක දැවටී තොණ්ඩුවක් ලෙස දෘශ්‍යමාන වී මගේ බෙල්ලට වැටුණා. කවදාවත් හීනෙකිං වත් හිතපු නැති ‍දෙයක් හීනෙං වගේ පේන්ඩ ගත්තම කොහේදෝ තිබුණ මුත්‍රා බරක් ආයෙත් ආවා. දඟලන්ඩ දඟලන්ඩ සාටක තොණ්ඩුවට හිරවුණු මං පණ බේරගන්ඩ මොනව හරි කියන්ඩ ඕන නිසා....

“මං චන්දන සිරිමල්වත්තල වගේ වෙන්නෙ නෑ...ප්‍රගීත් එක්නැලිගොඩල වගේ වෙන්නෙ නෑ... ආයෙත් උද්ඝෝෂණ වලටත් යන්නෙ නෑ...” කියල කිව්වා.

එතකොට එකපාරටම මාව බිමට වැටුණා. පහුවදා උදේ මං නැගිට්ටම අම්මා කිව්වා මං හීනෙං බය වෙලා කෑගැහුවෙ “..බුදු අමුමෝ මහින්ද රජපක්ෂ මිනී මරනවෝ..” කියල ලු. මං කිව්වා පිස්සුද අම්මේ ඒක හීනයක්. සංවේදී මිනිස්සු එහෙම කොරනවද කියලා. එතකොටම අම්ම ගත් කටටම කියපිය සමහර හීන හැබෑවෙනව පුතේ කියල.



තෙවන හීනය -

කවදාවත්ම අහල තිබුනෙ නැති සද්දයක් එකපාරටම ඇහෙන්ඩ පටං ගත්ත නිසා මං එළියට බැහැල මොකද්ද වෙන්නෙ කියල බැලුවා. ගිය අවුරුද්දෙ මැයි 18 ප්‍රභාකරන්ව මරපු සතුට සමරන්න අල්ලපු ගෙදර කස්ටිය දිගටම දාගෙන හිටපු සිංහ කොඩියෙන් සිංහයා එළියට ඇවිල්ල කෑගහනව දැක්කම හීනයක් වුණත් මට හීන්දාඩිය දැම්මා. නහුතෙටම මළ පැනල හිටපු සිංහයා පංචායුධ කුමාරයගෙ ලොකු කටවුට් එකක් දිහා කේසර පීර පීර බලාගෙන හිටියා. අතේ තිබුණු කඩුවෙන් දෙතුන් පාරක් බිමට ඇනපු සිංහයා වාවාගත නොහැකි කෝපයකින් දුවන්නට වුණා. කවුරුත් ළං වුණේ නැතත් සිදුවන ආශ්චර්යයට මහත් සේ ඇලුම් කළ මං සිංහයාගේ පස්සෙන්ම වැටුණා.

කං කං බූරු සිං සිං ‍ඤෝරු....දුවලා දුවලා ගිහිල්ලා පංචායුධ කුමාරයගෙ කනෙන් ඇදගෙන එන්ඩ කිව්ව වගේ සිංහයා එකපාරටම පංචායුද කුමාරයාගේ කනෙන් ඇදගෙන එළියට ආවා. භයෙන් බිරාන්ත වෙලා හිටපු කුමාරයට මුත්‍රා වගේ දෙයක් පිටවුණා.

“කෝ ආයුධ...?” සිංහයා ඇහුවා.

“මොන ආයුධද...?” කුමාරයා අඬන්න වගේ උත්තර දුන්නා.

“යකෝ ඔක්කොටම එක නීතිය...උඹට විතරක් ආයුධ තියාගන්ඩ පුළුවංද..?” සිංහයා අඩියක් උස්සලා පොලවෙ ගැහුවම විසිවුණු දූලි වැලි වලින් වැලි කැට ටිකක් කුමාරයගෙ ඇස්වලට ගියා. කඳුළු බේරි බේරී හොටු හූර හූර කුමාරයා...

“මං ළඟ ඇති ආයුධයක් නෑ සිංහ රාජෝත්තමයාණෙනි...” කියා දණින් වැටෙන්න වුණා.

“යකෝ තොපේ ආණ්ඩුව මීටත් වඩා පාහර විදියට තමයි අඟුලානෙ කොල්ලො දෙන්නෙක්ව අල්ලගෙන ඇවිල්ලා ආයුධ ඉල්ලලා මරල දැම්මෙ”... සිංහයාගේ උල් රදනක දත් දෙකක් එකපාරටම එළියට ආවා.

“ඇයි උඹ ප්‍රසිද්ධියෙම කටවුට් ගහගෙන ඉන්නෙ... දැං දීපං ...තෝ තනියෙන් මවු බිම රකින හමුදාවටවත් නැති ආයුදේ... දීපිය යකෝ ඉතිං.....”

“අනේ මං ළඟ ඇති ආයුධයක් නෑ....මට තියෙන එකම ආයුධය බොරු කියන මේ කටයි... ඇට නැති දිවයි විතරයි...මං ඔය බොරුවටනෙ ඕක ගහගෙන ඉන්නෙ ඉලෙක්ෂන් එකට පොඩි ෂෝ එකක් දාන්ඩ..අනේ ඔබතුමා මාව අතාරින්න..මම ජනාධිපතිතුමාට කියලා ඕන දෙයක් ඉල්ලලා දෙන්නං. මේ දවස් වල ජනාධිපතිතුමා මං කියන ඕනම දෙයක් කොරනවා..අපි සිංහකොඩිය ඇතුළෙ ඔයාට ඉන්ඩ රත්තරං වලින් කූඩුවක් හදල දෙන්ඩද....?” කුමාරයා ඇහුවා.

සිංහයා සිංහ සෙයියාවෙන් මදක් බලා හිඳ හෙණ පුපුරන හඬින් “පාහර බල්ලා.........!” යි කියමින් කුමාරයාගේ කොණ්ඩය සිංහයාගේ අත තිබූ කඩුවෙන් කපල දැම්මා. ශේවිං ක්‍රීම් නැතුවම කුමාරයාගේ රැවුලත් කපපු සිංහයා යටි ඇන්දේ රදනක දත් දෙක උල් කරගෙන බලාගෙන හිටියා. ඒ වෙලාවේ භයටම කුමාරයාගේ දිව ගිලෙන්ඩ ඇතැයි කියල හීනෙංම හිතුණේ වැඩි සම්භාවිතාවයක් දිව කැපීමට තිබුණයි කියල මට තේරුන නිසයි. කොන්ඩෙයි රැවුලයි නැතිව කාටවත් අඳුනගන්න බැරිව පංචායුධ කුමාරයා “කතානායකතුමනී....” කිය කියා පිස්සුවෙං කෑ ගගහ දුවන්ඩ පටං ගත්තා.



සිංහයා ඇස් රතු කරගෙන දත් උල් කරගෙන සිංහනාද දිදී ඉස්සරහට ඇදෙන්ඩ වුණා. ...ඈත බැට් පිත්තක් අතින් ගත් සනත් ජයසූරියය. මෑත කඩුවක් අතින් ගත් සිංහයාය. ඈත මාතර ජනතාවගේ ඔල්වරසන් මැද මැති සබයට එන්නට වලිකන සනත් ජයසූරියය. මෑත කෑගසමින් දූලි වැලි නංවමින් ඉදිරියට ඇදෙන ජාතික කොඩියෙන් එළියට බට සිංහයාය. හීනයක් වුණත් හීන්දාඩිය දාගෙන චිත්‍රපටියක් නරඹනවා වගේ ඇස් අදහගන්ඩ බැරුව මං බලාගෙන හිටියා. ජයසූරියත් සිංහයාත් අතේ දුරින් මුහුණට මුහුණ හමුවන වෙලාවේ බලං හිටපු මිනිස්සුත් අත් දෙකෙන් මුහුණ වහගත්තා. කෑගගහ දූලි වැලි නංවමින් සිංහනාද දුන් සිංහයා එකවරම අතේ තිබුණු කඩුවෙන් ජයසූරියගෙ අලුත්ම රීබුක් පිත්ත දෙකට පැලෙන්ඩ පාරක් ගැහුවා. එකපාරටම භය වෙච්ච ජයසූරිය “කොහොමද මං දැං ක්‍රිකට් ගහන්නෙ...?” කියල ඇහුවා.

“යකෝ ක්‍රිකට් ගහන්ඩයි ඡන්දෙ ඉල්ලන්ඩයි දෙකම තොට එකපාර කොරන්ඩ ඕනෙද...?” සිංහයා ඇහුවා.

රටපුරා සජීවී වීඩියෝ දර්ශන මේ පිළිබඳව නිකුත් වෙද්දී නුවර ඉඳං ටීවී බලපු මුරලිදරන් එකපාරටම සනත් අයියට කරදරයක් යැයි කියමින් බ්‍රෙට් ලී ගේ පන්දුවක වේගයෙන් සිංහයා ඉදිරියේ ප්‍රාදුර්භූත වුණා. රැස්වෙලා හිටපු සෙනගට හිනාපාරක් දාපු මුරලිදරන් “ඔබේ ඡන්දයෙන් මව්බිම දිනවමු”..යැයි අතක් මිට මොළවා කියන්ඩ වුණා. මළ ඕවර් ගිය සිංහයා මුරලිදරන්ව කකුළ් දෙකෙන් උස්සලා ඈතට විසි කළා. මුරලිදරන් ඈත අහසේ ඉගිල්ලී ඕස්ට්‍රේලියාවේ සිඩ්නි ක්‍රීඩාංගණයට වැටුණා. සිහි එලවා ගත නොහැකි වූ මුරලිදරන් දාන දාන හැම බෝලයක්ම ඩැරල් හෙයාර් අම්පයර් නෝ බෝල් ලෙස සටහන් කරද්දී අර්ජුන රණතුංගවත් ඒගැන ප්‍රශ්න නොකර අහක බලාගෙන හිටියා.

සිංහයාගේ මාර්ගයට අතුරුපාරකින් වැටුණු එයම පතා බතුත් නොකා යහනට වැදී වැදහුන් ගීතා කුමාරසිංහ සිංහයාව දැක එතනම ඉද්ද ගැසුවාක් මෙන් වුණා. සිංහයා ගීතා ළඟ නැවතී බලාගෙන හිටියා ගීතා දන්න හැට හතරට තවත් හැට හතරක් එකතු කරගෙන හාවභාව ලීලාවෙන් අඟර දඟර දාන්නට වුණා.

“උඹ කවුද..”? සිංහයා ඇහුවා.

“ඇයි දන්නෙ නැද්ද මං මේ පාර ඉලෙක්ෂන් එකට ඉල්ලනවනේ...ඇයි මම පාලම යට හිටියෙ..”

“යකෝ පාලම යට හිටියම පාර්ලිමේන්තුවට යන්ඩ පුවවංද...?” සිංහයා ඇහුවා.

“චිකේයි..................! මෙන්න මෙයා කැත කතා කියනවා...” යි කියාගෙන ගීතා සරත් අමුණුගම හොයාගෙන අඬ අඬ දුවන්නට වුණා. මේක දැකපු ජැක්සන් එකපාරටම එතනට පැමිණ දැං අපිට කට්ටිය මහින්දගෙ නලා කාරයො කියල කිව්වට අපි රට ගැන හිතන කලාකාරයො. ඔබතුමා අබා බැලුවද..?

“තෝ අබා කෙරුවට මිනිස්සුන්ව බබාල කොරන්ඩ බැහැ යකෝ....” සිංහයා බෙරිහන් දුන්නා.

“නෑ..නෑ..නෑ.. මේ දැනුත් මං දුටු ගැමුණු එකේ ෂූටිං යන ගමං..අපි රට ගැන හිතල මෙව්ව කොරන්නෙ. හැන්දෑවට මහා සිංහලේ වංශකතාව.. මං අබා කොරෙත් රට ගැන හිතලා..”

“හරි එතකොට කෝ යකෝ පබා..”! සිංහයට මළම පැනල ඇහුවා.

එනපොට හොඳනැති බව දැනගත් ජැක්සන් ඇන්තනිට එකපාරටම තමන්ට පැවරුණ මැතිවරණ රාජකාරියක් මතක් වෙන්ඩ ගත්තා. “මට දැං දුටුගැමුණු වල ෂුටිං යන්ඩ තීනවා..” . ජැක්සන් ෂේප් එකේ මාරු වෙද්දි ළඟ හිටපු නංගි කෙනෙක්ට ‘මං සිංහයාට බයයි නංගියේ...’ යැයි කියාගෙන ගියා. එකවරම ඌරු ජුවල් නැගපු සිංහයා ඇස් උඩදාගෙන කට ඇරගෙන අහසට ගොරවන්ඩ වුණා. මේ අතර නාමල් රාජපක්ෂයි යාළුවෙකුයි සිංහයා යන පාර දිගේ ඉස්සරහින් එන්ඩ වුණා. කුපිත වී ඉදිරියට එන සිංහයා දැකපු නාමල්ගෙ යාළුවා ළඟ තිබුණු ගහකට නැග්ගා. ගස් නගින්ඩ බැරි නාමල් මැරුණවගේ බිම නිදා ගත්තා. නාමල් ළඟට පැමිණි සිංහයා වටයක් කැරකී කෑමොර දෙමින් පොළවට අනිමින් දූලි නංවමින් යන්නට වුණා. ටික වෙලාවකින් ගහෙන් බිමට බැසගත් යාළුවා සිංහයා උඹට මොකද කිව්වෙ කියල ඇහුවා.

“තාත්ත කළ දේ පුතා නොකළොත් ඌ නොට්ටිගෙ පුතා කියල සිංහයා කිව්ව..” යි උත්තර දුන්නා.


----- බූරුවා.

Read more...

''ගොදුරු"

>> Sunday, February 28, 2010
















''ගොදුරු"


ඔවුන් මුලින්ම පැමිණියේ
පුනරීන් වෙතය...
අපි ජය ඝෝෂා කළෙමු.
සක් බෙර වැයුවෙමු..
මන්දයත්
එහි අපි නොසිටි බැවිනි.
වෙන උන් එහි සිටි බැවිනි.
පසුව....
පරන්තන්ද
අලිමංකඩද
කිලිනොච්චියද
වේගයෙන් පසු කළ ඔවුහු
පුදුකුඩුඉරිප්පු වල සිට
නන්දිකඩාල් කලපුව දක්වාම
ජය සක් බෙර වැයීය....
මෙන්න හදිස්සියේම
ආපිට හැරුණු ඔවුන්
මාධ්‍ය ආයතන වෙතද
මාධ්‍යවේදීන් වෙතද
සිවිල් සංවිධාන වෙතද
ඉන් නොනැවතී
විරුද්ධ මතධාරීන් වෙතද
අවසන අප වෙතද
ඒ ජය සක් බෙර මැදින්ම
ඇදෙන්නට විය.....

''විටෙක ගොදුරැ ගිලින්න
තවත් විටෙක ගොදුරු වෙමින්ද
විටෙක ගොදුර
තවත් විටෙක ගොදුරු ගිලින්නා වෙමින්ද
හරි අපූරු ගමනකින්
අප කරා ඇදෙන්නට විය....
ඉතින්, ඔබට සුභ අනාගතයක්

-ගෙටෝවෙ එකෙක්

Read more...

මිනිසුන් උදේසා කලාවක් සොයා උඩුගං බලා පිහිනමුද....???





















දශක තුනකට අදික කාලයක් පැවති දමිල විමුක්ති අරගලය ලේයින්, යකඩින් හා සමුල නාශක අවි වලින් කුඩු පටිටමි කර විසි දහකට අදික දමිල කාඩර්වරැ ඝාතනය කොට ලක්ෂ තුනකට අදික සිවිල් වැසියන් නන්නත්රවු විට ලාංකිය ආකාස කුසුම ඇතුඑ මහා කලාකරැවන් රැළ යුද්ධයව අවසන් කල මහරජාගේ දෑත් ශක්තිමත් කරනු පිණිස වහා වහා විදි බට පහන් පත්තුකොට ලොකු ව්කාරයක් අගනුවර කෙලීය. තිස් වසක් පුරා පෑරැණු හිත් කලා මණ්ඩල නිසා හා කල හැකියැයි සිතු මෙ කල(හා)කරැවන් වහා වහා යාපනයට පා ගමන් ලක ලැහැස්ති කලහ. ඇදිවත පමණක් ඇතිව මල් වෙඩි සංදර්ශණ මැද්දේ ජිවිතය පරදුවට තියා ගැලවිම සොයා මෙපිටට ආ මිනිසුන්ට මෙ හදිසියේ කලා මණ්ඩල අහවල් දෙයකටදැයි සිතිනි. අනික දශක තුනක් තිස්සේ යුධබිය මැද වුවද දමිල කවිය පණ නොනැසි පැවතින. එකා පිට එකා මැරි වැටෙද්දිත් මනුෂත්වය, සාමය වෙනුවෙන් සෘජුව පෙනී සිටි මිනිසුන් වුහ. දකුණට මෙ කිසිවක් වැදගත් නොවිය. ඔවුන් වැඩ කලේ තමන්ගේ Project එක සාර්ථක කර ගැනිමටය. දැං ඒ හීන සියල්ල සඑල වන කාලයයි. ආකාස කුසුම, සෝමෙ, වීරසිංහ සියල්ලෝම ලැයිස්තුවෙන් ඇතුලේය. අනෙක් අයට වරආන වරප්‍රසාද දොලපිදෙනි දි ඇත. මෙ අපේ උත්තරිතර කලාකරැවන්ය. කලාව සමාජ භාවිතයක් ලෙස උපයෝගි කර ගත් නලාකරවන් දැං සිටින්නේ පරලොවය. අහුමුඑ වල ඉන්නා දෙතුන දෙනා නිහඩවම තමන්ගේ කාර්යයයේ නිරතව ඇත. කලාව තමුන්ගේ සුඛ විහරන වෙනුවෙන් භාවිතා කල උන් අපගේ කරැමයට තවමත් ජිවතුන් අතරය. කලා භාවිතයෙන් රසිකයන් වෙතින් දිනා ගත් තමන්ගේ තත්වය ඉවත ලා පර්සි වෙනුවෙන් කඩෙ යන්නට රසික අභිරැචිය පවා නිර්ලජ්ජිතව පවාදුන් මොවුන් කරන්න අන් දෙයක් නොමැතිව කලාව තෝරා ගත් අය යැයි දැන් හොදින් ම පැහැදිලිය.

කලා භාවිතයෙන් වෙනස් මිනිසුන් තැනිම අතැර කලාව තමන්ගේ ලාභය වෙනුවෙන් උපයෝගි කර ගන්නා යුගයක, ඉතිහාසය තමන්ගේ Projects වෙනුවෙන් විකෘති කර පෙන්වන යුගයක, පුඑල් තිර අතැර අපි මිනිසුන් අතර මිනිසුන් උදේසා කලාවක් සොයා උඩුගං බලා පිහිනමුද....???


කෙලෙහි ගුණ දත්
දනන් උගත්
පළවා හැර දෙවිදත්
එසවු සිහසුනට බඹදත්

ජයපැන් බොන දනට
විදිවල පිසෙයි කිරි බත
ගුණමකුවන් පෙනෙයි නෙතට
ඇද මකුණන් ලෙසට

ජාතිවාදි ගින්නෙන්
කදුඑ දිය නටයි ගොජ දමමින්
වක්කරයි එය යහන් මත
මියෙනු පිණිස ඇද මකුණන්

නිදා ගත හැකිය දැං සැනසිල්ලේ
හිසරදයට කොටිටය මාරැ කර ඇත්තේ
උතුරින් හැඩි දෙමඑන් දමනය කර ඇත්තේ
දකුණේ ගොඑ මුහුද සදහටම ගොඑ වුණාවෙ

(ගුණමකු - සාමිනාදන් විමල් - රාවය 18 පිට, 2010 පෙබරවාරි 21)

~අදත් පිටපත මහින්ද මාමගෙන්~

Read more...

ප්‍රගීත්ව උස්සන් ගිය හොරු

>> Wednesday, February 24, 2010





















අතිශය අමානුෂික අන්දමින් උතුරේ නැගිටිම පාගා දැමු දකුණේ දේෂප්‍රේමින් මෙ වන විට නන්නත්තාරව යන වන මං නොමැතිව එල්ලෙන්න වැල් සොයමින් ඉන්න සංක්‍රාන්ති සමයකි අප මෙ ගෙවමින් ඉන්නේ. නලින් ද සිල්වා වැන්නන් ජාතියේ පියා ලෙස වර නැගෙන මෙවන් යුගයක ඔහුගේ මතවාදි පුත්‍රරත්නයේ විකෘති කාම ආශාවන් පිළිබද ලෝකයාට නිරාවරනය කල ප්‍රගීත් එක්නැලිගොඩ අතුරැදහන්ව අදට මසකි. ලෝකයෙන්ම වසන් වි සිටි KP කණින් ඇද රජුගේ සිරි පතුල ලග දණ ගැස්ස වු රහස් පොලිසියේ මහතුන්ට ප්‍රගීත්ව සොයා ගැන්මට බැරි නොහැකියාව නිසාද? පාලනය වන අදිසි හස්තයන් නිසාද??
ප්‍රගීත්ගේ අතුරැදහන් විම තවත් එක් සිද්ධියක් ලෙස සලකා ඔබට බැහැර කල හැකි වුවත් මෙය තවත් ඇරඹුමක සනිටුහනකි. සංවෙදි ඒකාධිපති පාලකයන් තමන්ට එරෙහිව යන්නන්ට කළගුණ සලකන ආකාරය ගැන පුංචි ඔත්තුවකි. සිරිමල් අත්අඩංගුවෙ බව නොදන්නා මහරජ ප්‍රගීත් ගැන දන්නවාදැයි අපි නොදනිමු. බොහෝ මාධ්‍යවෙදින් රටින් පිටවි සිටින කලක ඉතිරි උන් සොයා අහුමුඑ පීරමින් යන යුගයක, ලියන්නට පුඑවන් අය තමන් මත ස්වයං වාරණ පනවා ඇති යුගයක, අන්තර් ජාලයටත් ඔත්තුකරැවන් රිංගා ඇති මොහොතක නොබියව සත්‍ය වෙනුවෙන් පෙනි සිටි ප්‍රගීත්ව අද දවසේ අපට වැඩියෙන්ම අවශ්‍ය කර තිබේ. වරදාන වරප්‍රසායන්ට තම පෑන හසුරවන අබෙසුන්දරට වඩා ප්‍රගිත් අපට විරයෙකි. විරයන් සියල්ලෝම හිරබත් කෑමට සලස්වන යුගයක ප්‍රගිත් ගැන ලියා තැබුවෙ ඔහුගේ පෑන හැසුරැණේ අප වෙනුවෙන් නිසාය.

ප්‍රගීත්ගේ අතුරුදහන්විමෙ වගකිමෙන් කොටසක් ඔබටත් ඇති බව අමතක නොකරන්න.

පසුවදන

ඔබ කලාකරැවන් කියන්නේ ජැක්සන් ඇන්තනි වැනි අයට නමි අප එවැනි කලාකරැවන් නොවෙමු. ඔබ මාධ්යවෙදියෙක් කියන්නේ මහින්ද අබෙිසුන්දර වැනි අයට නමි අප එවැනි මාධ්යවෙදීන් නොවෙමු. ඔබ බිරිදක් කියන්නේ ගීතා කුමාරසිංහ වැනි අයට නමි බිරිදක් නැතිව සිටිනවා ඊට වඩා හොදය. ඔබ උගතෙක් කියන්නේ ආචාර්්ය මර්වින් සිල්වා වැනි අයට නමි අප පටිට මෝඩයන්ට ෙමි කරමු. ඔබ පාරට බැස සොයා ගත් නිදහස විරැද්ධවාදීන් සියල්ලෝම පරලොව යවන්නක් නමි අප ඔබව අත් හරින්නෙමි.
අවසන අර්ථයෙන් ඔබ ශ්‍රී ලාංකිකයෙක් යැයි කියන්නේ පර්සි වැනි අයට නමි අපට සිදු වෙවි අඑත් හැඩයක ලාංකිකයෙක් සොයා ගන්නට............................!!!!


(කරුණාකර අදහස් පල කිරිමට ඉඩ ලබා දෙන්න)


--අදත් පිටපත මහින්ද මාමාගෙන්

Read more...

සිදු කරන දේ හි ප්‍රතිඵල එලි දකිනු ඇත.





















අප බොහෝ දේ ගැන වසර ගණන් කතා කර ඇත්තෙමු. යම් යම් ක්‍රියාමාර්ගයන් ගෙන ඇත්තෙමු. එහි අවසානයේදී වී ඇත්තේ ඒ ක්‍රියාකාරකම් වල සිරකරුවන් බවට පත්වීමටය. කාන්තා නිදහස වෙනුවෙන් පෙනී සිටින්නන් එහි සිරකර්‍ුවන් බවට ද සමාජවාදය වෙනුවෙන් පෙනී සිටින්නන් එහි සිරකරුවන් බවට ද ආගම වෙනුවෙන් පෙනී සිටින්නන් එහි සිරකරුවන් බවට ද පත්ව අද මුළු රටේ සෑම කෙනෙක්ම සිරකරුවන් බවට පත්ව ඇත. ලොකුම සිරකරුවා හා සිර හිමියා බවට පත්ව ඇත්තේ ජනාධිපතිවරයාය. මේ සිරකාරිත්වයෙන් මිදීමේ උවමනාවක් ලංකාවට ඇත. නමුත් මා ලංකාව කියා මෙහිදී අදහස් කරන්නේ කුමක්ද යන්න ගැන තදින් සිතා බැලිය යුතු වේ. සිරකාරිත්වයේ හැගීම් සහ දැනීම් සියළු දෙනා අත් විදිමින් සිටින යුගයකි මෙය. මෙහි බිහිසුනු සෙවනැල්ල හෝ අවතාරය බවට පත් වූයේ ප්‍රභාකරන්ය. එල්ටීටීඊයේ අයියා ජවිපෙ ය. ජවිපෙ සහ එල්ටීටීඊය මෙම සිරකාරිත්ව සමාජයට ඇද දමනු ලැබුවේ මෝඩ දේශපාලඥයින් විසිනි. දැන් එම සිරකාරිත්වයේ ඵල බුක්ති වදින්නේ සමස්ථ රටමය. රටක් යනු සිර ගෙයක් නොවේ. මේ සිර මැදුරු කුඩු කරන්නට කාලය පැමිණ ඇත. නමුත් මෙය සිදු කරන්නේ කවුරුන් විසින් ද? හැම කෙනෙකුගේම සීමාවන් දම්වැලි වලින් මායිම් කර ඇත. ග්‍රාමීය සමාජවාදීයෝ පක්ෂය ආරක්ෂ කරගන්නට තැත් කරති, ලුම්පන් ධනපතියෝ මුදල් ආරක්ෂා කරගන්නට තැත් කරති. විහිළුකාර සාටකයෝ හීනමානය වසා ගැනීමට තැත් කරති. හැම කෙනෙකුම යම් සිර කුටියක සිරව ඇත. වැරද්ද ඇත්තේ මහින්දගේම වුව මහින්දගේම නොවේ. මේ පද්ධතියේය. ගොඩනගා ගන්නා ලද වයුහයන්ගේ සහ මොල කුහර වල ඇති ආකල්පයන් වලය. ඒවා නිර්මානය වන්නේ ද මෙහි සමාජයට , වෙළදපලට හා සංස්කෘතියට සාපේක්ෂවය. හීනයානික බුදු දහමේ බලයක් ඇතියි සිතාගෙන සිටි මහනායකයින් දැන් බයව සිටින්නේ එවැනිම සිවුරුකාරයින් පිරිසකටය. සමස්ථය තුල ප්‍රබලව වැටහෙන එක් දෙයක් ඇත. එනම් අප දන්නේ කුමක්ද? අප සොයා ඇත්තේ කුමක්ද යන්න ගැන ගැටළුවක් ඇති බවය. සියළුම දෙනා ලූලා නැති වල කණ පණ්ඩිතයින් වී සිටිති. මේ යථාර්ථය තුල මහින්ද බල්ටි ගසන්නටත්... විමල් විසිල් ගසන්නටත්.. ජවිපෙ කෑගසන්නටත්,... හෙල උරුමය පිරිත් කියන්නටත්... මර්වින් ගල් ගසන්නටත්... මීඩියා පච ගසන්නටත් නියමිතය. එළුවාගේ වැටෙන තුරු පස්සෙන් යන යූඇන්පියත්... කාගේ හෝ ගොඩකට පැන නාගන්න හදන ටී ඇන් ඒ එකත් මේ විහිලුකාර ගොඩේම සිටිති. මේ විහිළු සදහා වේදිකා සපයා දෙන්නට කෝටි දෙකක ගොන් ගහනයක් ද සිටිති. උන්ද තප්පුලමින් පොල් පැලේටම හැරෙති. ජෙනරාල් හිතාගෙන සිටියේ එහි බලයක් ඇති බවය. නමුත් මේ පිටපොත්ත පමණක් බලගතුවීමේ ලාංකීය උපහාසාත්මක ව්‍යුහ ‍ගොඩනැංවීම තුල ඔහු ද සිරව සිටී. අප බලා සිටින්නේ මිනිසුන් පැමින මෙය වෙනස් කරන තුරුය. නමුත් මිනිසුන් යනු සමාජයට වෙළදපලට හා සංස්කෘතියට සාපේක්ෂව දුහුවිලි වැනි අත් හල යුතු පිරිසකි. එසේ ‍නොවන්නට තර්ක කරන අය අයිටීඑන් හි රූපවාහිනියෙහි ප්‍රවෘත්ති ඇත්ත බව විශ්වාස කරන අති බහුතරයක් නොමැති බව ඔප්පු කල යුතු වේ. මේය වානිජ ප්‍රාග්ධන සෙල්ලමක් ඇති රටක් ‍නිසා එහි ස්වභාවය එයමය. එහි දිනන්නෝ පෙන්වන්නෝ සහ සිනහ සෙන්නො බවට පත්වෙති. නමුත් මේ දිනුම දිනුමක් නොව ව්‍යසනයක් බව පේන්නේ නැත. එය සේවා ආර්ථික ඔළු ඇති සියල්ලෝ වටහා ගන්නේ ද නැත. ඉතිං මෙය වෙනස් වන්නට නම් මහින්ද ගැන නොසිතන, ජවිපෙ ගැන නොසිතන, හෙළ උරුමය ගැන නොසිතන , ආගම් පස්සේ පැන නොදුවන විදයාවන් තුල දීප්තිය චකින .. රටට ආදරය කරන.. බිමට ‍ස්නේහය දැක්වීමට කැමති, මිනිසුන් විශ්වාස නොකරන.. නමුත් මිනිසුන් වෙනස් වන බව විශ්වාස කරන , පක්ෂ ගොඩ නොනගන නමුත් සමාජීය දේ ගොඩනගන මහා පිරිසක් අවශ්‍ය වේ. මේ මහා පිරිස හැදෙන්නේ එක් එක් අයගෙන් වන් නිසා ඒ එක් එක් අය මේ ගැන සිතිය යුතු වේ. සිදු වන දේ සිදු වේ. සිදු කරන දේ හි ප්‍රතිඵල එලි දකිනු ඇත.

- පිටුවහලා

Read more...

මේ අකුරු වලට වෙඩි තබන කාලයයි.

>> Tuesday, February 23, 2010















බොහෝ දෙනා ප්‍රකාශ කලේ මැයි 18 වැනිදා ලංකාව නියම නිදහස ලබා ගන් බවයි. ඒ ප්‍රිතීය නිමිත්තෙන් ගිහියන් පමණක් නොව චිවර ධාරින්ද පෝළිමේ කිරිබත් අනුභව කලහ. සුඑ සුඑ කණ්ඩායම් ඇරෙන්න දකුණේ බහුතර පිරිස් එකතු වි දමිලාගේ බොටුවෙන් අල්ලා සමුල නාශක අවි වලින් පොළවෙනුත් බඹ හත අටක් කිදා බසින තෙක් වැ‍ඩෙ දුන්නේය. දැං සියල්ල අවසන් යැයි සිතු සිංහලයා ජාතික ආලෙන් මත්ව විදි පුරා අනග රැගුමි පෑහ. ඉතිරි වු දමිලයන් කදවුරැ වලටම ගාල් කරන ලදි. ජයග්‍රහණයට පියවරු එකල බොහෝ විය. පරාජය මරණ සහතිකවත් නැතිව නන්දිකඩාල් හී වැළලි ගියේය. චිත්‍රපට ජවනිකා සේ සියල්ල වෙනස් විමට මහ කාලයක් ගත නොවිණි. තමන්ගේ වල තමන් විසින්ම කපා ගත් බව ලාංකික මිනිසා තේරැම් ගන්නා විට ජනවාරි 26 පසු වි තිබිණ. ජයග්‍රහණයේ පියවරු දෙපසකය. අඩ නින්දෙන් ඇහැරුණා සේ සිංහලයා තක් බිහිරි වි බලා උන්නේය. සමාජයක් වශයෙනුත්, ආගමික වශයෙනුත් අපි සී සී කඩ විසිර ඇත්තෙමු. දැං අප හඹා එන මිනිමරු ප්‍රභාකරන් කෙනෙක් නැත. කොට්න්ම අපට දැං පොදු හතුරෙක් නැත.
සියල්ලෝම නොදැනිම රාජපක්ෂකරණය වෙමින් පවතින මෙවන් කලක විපක්ෂය ගෙන යන බොරු කතා වගට ඔබ නොරැවටෙන්න, ඔබට සංවේදි නායකයෙක් හමු වී ඇත. ඇත්තටම සංවේදි පවුලක්ම හමු වි ඇත. එහි බර ලාංකිය ආර්ථිකයට දරා ගැනිමට නොහැකි වුවාට බිය නොවන්න. ඔවුන් ඔබ වෙනුවෙන් තව තවත් විදේශ ණය ඒ සදහා ලබා ගනු ඇත. එවන් වු බෞද්ධ රාජ්‍යයක් තව නොබෝ දිනකින් සුරපුරක් වනු ඇත. එහිදි ඔබට කරදර කරන ලසන්තලා, ප්‍රගීත්ලා හමු නොවෙනු ඇත. සියල්ල මහින්ද අබේසුන්දරගේ පිටපතට අනුකුලවම සිදුවෙ.

ඉතිං ඒ සදහා උතුරේ රංගන දැං දකුණේ එළිපිට රග දැක්විම අරම්භ වී ඇත. පොලිසිය මැරයන් ආරක්ෂා කිරිමට සකල විධ උපක්‍රම භාවිතා කරද්දී සිවිල් වැසියන්ට උඩින් පාත් වු සංවෙදි මැරයන් ත්‍රස්තවාදි සිවිල් වැසියන්ට පහර පිට පහර දිම අරභා ඇත. අපි අසමත් රාජ්‍යයේ සිට චෙෘර රාජ්‍යය දක්වා ඉතා සිඝ්‍රයෙන් ගමන් කරමින් හිදිමු. මහ රජු ඇතුඑ පිරිස එ ගමන ඉක්මන් කිරිමට දියවන්නා මැද ඇති මාළිගයේ 2/3 බලයද ඉල්ලා සිටිය. අනේ පවි යැයි සිතා දේශප්‍රේමි සිංහලයා හැමදාම මෙන් මෙදාද මෙ චෞර ලෝකය තැනිමෙ වැඩෙ පත්තු කර පසුව හීල්ලිමට නියමිතය.

අරගලයේ හැඩය දැන් මාරැ වි ඇත. මෙතුවක් කල් ලෙයින් යකඩින් සිදු වු විප්ලවය දැං දැණුම හා ක්‍රමෝපායන්ට විතැන් වි ඇත. මේ අකුරු වලට වෙඩි තබන කාලයයි. මෙ අපි අකුරු වලට පණ ලබා දෙන යුගයයි.

අදත් පිටපත මහින්ද මාමාගෙන්

Read more...

සිත සකස් කරගත් ආදරණීය මිතුරනි!

>> Monday, February 22, 2010

















‘සියල්ල සුනේ සුන් වී අවසන්ය’
‘මිනිසුන්ට කිසිවක් තේරුම් කළ නොහැක’
‘කිසියම් දෘෂ්ඨියක හෝ ප‍්‍රතිපත්තියකට අනුව දේශපාලනය කිරීමේ කිසිදු පලක් නැත’
‘කවි ලියා හෝ නාට්‍ය කර පලක් නැත’
‘නිහඩ බව හැරෙන්නට කිසිවක් ඉතිරි වී නැත’

අද්‍යතනයේ මේ ඇසෙන්නේ අන් කිසිවෙකුගේ නොව මේ මහ පොළොවට ආදරය කළ තම පන්තිමය යුතුකම වෙනුවෙන් අරගල කළ බොහෝ සුන්දර මිනිසුන්ගේ පරාජිත හැගීම්ය. එය කිසි ලෙසකත් සිදු නොවිය යුත්තක් වූ නමුදු එවැනි වට පිටාවක් බිහි වීමද අසාමාන්‍ය නොවේ.

ලංකාවේ සංවර්ධනයට බරපතලම බාධාව වූ කලී එල්. ටී. ටී. ඊ. ත‍්‍ර ස්තවාදීන් බැව් තරයේ කියා සිටි ධනේෂ්වර නායකයෝ බෙදුම්වාදය පරාජය කිරීමේ නිවැරදි දෘෂ්දියේ සිටින දේශපාලන පක්ෂ වලද ශක්තිය ධෛර්යය ලබාගෙන එල්.ටී. ටී. ඊ. ත‍්‍රස්තවාදීන් පරාජයට පත් කරනු ලැබුවේය. ඒ වග එසේ සිදුවන කල උතුරෙහි ජීවත් වූ දහස් ගණනක් වූ අහිංසක දමිල වැසියන් මිය ගිය අතර ලක්ෂ ගණනකට උන් හිටි තැන් නොමැතිව සරණාගතයන් වූ කලී දකුණෙහි අපි බොහෝ දෙනෙක් සතුටු සිතින් රබන් වයමින් කිරිබත් කනු ලැබූ අතර,

ඉන් ඉක්බිති රට සංවර්ධනය කිරීමේ යුගය යැයි උදම් ඇනුවෝය. සාටකය සහිත වූ මහරජුන් බහුතරයක් වූ මිනිසුන් වන්දනාමාන කරන්නේක් බවට රජුන්ගේ මාධ්‍ය විසින් නිර්මාණය කර තිබිණි. අබ්බගාතයන් වූත් මිය ගියා වූත් හමුදා සෙබළුන් සහ ඔවුන්ගේ පවුල් වල උදවිය ඒ ජයග‍්‍රහනයේ කොටස් කරුවන් නොවන තරමට බොහෝ දුරස් වී තිබිණ. මහා රැඩිකල් මාක්ස්වාදීන් යැයි රග දක්වමින් සිටි විශ්ව විද්‍යාල ආචාර්යවරු පිට රටෙක ශිෂ්‍යත්වයක් ලබා ගැනීමේ සුළු වරදානයකට පවා මහ රජු ඉදිරියේ කුජීතයන් බවට පත් විය. සංවේදී කලා කරුවෝ වූ කලී මහරජුන්ගේ යට ඇදුම් සේදීම පවා මහත් දේශපේ‍්‍රමී ක‍්‍රියාවක් බවට පත් කර ගත්තේය. මහා සිංහලේ කතා කරුවා ඉන් අග‍්‍රඵලය. ගීත රචකයෝ සිංහල බෞද්ධ
දේශපේ‍්‍රමයෙන් මහරජුන් වෙනුවෙන් ගීත ලියුවේය. ගායක ගායිකාවෝ දේශපේ‍්‍රමයෙන් ගයන්නට විය. නළු නිළියන් දේශපේ‍්‍රමයෙන් රගන්නට විය. ක‍්‍රීඩකයෝ දේශපේ‍්‍රමයෙන් අඩන්නට විය. ඔවුන් සියළු දෙනාගේ සංවේදී බව දෝර ගලා යන්නට විය. බොහෝ ස්වාමීන් වහන්සේලා දේශපේ‍්‍රමයෙන් මහරජුට පිරිත් සජ්ජායනා කරන්නා වූ කලී, රට රකින පංචායුධය තම කාර්යය භාරය පුංචි හෝ අඩුවක් නොවෙන්නට වග බලා ගත්තේය. වචනයේ පරිසමාප්ත වූ අර්ථයෙන්ම ඔහු මහ රජු රකින පංචායුධයමය විය. මාධ්‍ය ධූතයෝ මේ සියල්ල නොයෙක් කැමරා කෝණයන්ගෙන් සුන්දර වූ සංස්කරණයෙන් ජනතාවට කිදාබස්වනු ලැබුවේය.

‘ඉක්බිති මහ රජු සියළු බල සහිත තවත් වසර අටක මහ රජු විය’

දැන් අස්වනු නෙලන යුගයයි. මහ රජුන්ගේ හත්මුතු පරම්පරාවම දැන් රජ වරුන්ය. ඔවුන් ඉදිරියේ දනින් වැටෙනවා මිස දැන් අන් කිසිවක් නොකළ යුතුමය. එසේ නොකරන සියළුවුන් දැන් දඩු කදේ ගසනු ඇත. ප‍්‍රගීත් එක්නැලිගොඩ ජීවතුන් අතරදැයි තවමත් විශ්වාසයක් නැත. මහරජුට විරුද්ධව වචනයක් හෝ කතා කරන වුන් දැන් සිරගත කරනු ඇත. මහරජුට පක්ෂපාතී නොවූ කිසිදු කම්කරුවෙකුට දැන් රැකියා කළ නොහැක. මේ මොහොත වන විටද අතපය කඩා දමා ඔවුන් නිවෙස් වලට පන්නා දමා අවසන්ය. අතැමෙක් මරා දමාද අවසන්ය. උන් හිටි තැන් අහිමි වූ අහිංසක දෙමළ ජනයා මහරජුට ආවැඩූ නොමැති පවට තවමත් සරණාගත කදවුරු වල දුක් විදිය යුතුමය...........

මහ රජුගේ කවියනි, මහා
දේශපේ‍්‍රමය වෙනුවෙන් කවි ලියන්න. ගායකයනි, තව තවත් ගයන්න. නළුවනි, තව තවත් රගන්න, ආචාර්යවරුනි, තව තවත් ආවඩන්න. මහ සගවරුනි, පිරිත් සජ්ජායනයේ යෙදෙන්න.

මේ සියල්ල මෙලෙස සිදුවන බව දැනගත් හෙයින් එය නවතාලන්නට අරගලයක නිරත වුව දැන් පරාජය බාර ගැනීමෙහිලා සිත සකස් කරගත් ආදරණීය මිතුරනි, ඔබද ඔබේ නිහඩ බව දරා ගනිමින් නිද්‍රාගතව සිටින්න.

-- Lukyයා

Read more...

ප‍්‍රනීතයි... ප‍්‍රනීතයි.... විදින් හැම කැවුත්තම

>> Wednesday, February 17, 2010














හෙළ උරුමයේ ශික්ෂු මන්ත‍්‍රී වරුන් කීප නමක්
දේශපාලනයෙන් සමුගැනීමට තීරණය කරයි.
- පුවතක්

දමිල ලේ රස බලා විටින් විට සැනහුන
සිහළ ලේ ඒ රසද බලන් තව ඉදගෙන
ප‍්‍රනීතයි... ප‍්‍රනීතයි.... විදින් හැම කැවුත්තම
අළුත් බණ පදයකට කාලයද පැමිණෙන

සමුගන්ට මේ මොකෝ හදිසියේ සිත් දෙන
දන් වේල ලේ රසද මේ පාර සෙට් වෙන
කහ සිවුර බෝ මළුව පෙර බිමේ දිස්වෙන
පසු බිම ම ලේ ගදයි මුනි සුවද බෙදමින

දමිළ උන් එක එකා පෝලිමේ පැමිණුන
සිහල උන් මෙන්න දැන් පෝලිමේ තැන ගෙන
ජාතියයි ආගමයි බේරගෙන ඉවර වුණ
දැන් ඉතින් හදිසියේ බොදු බිමට දුවමින

යන යකා යන්නේ දැන් කොරහත් බිදගෙන
බුදු පුතුනි ඔය යන්නේ අප සැවොම මරාගෙන
උතුම් වූ බුදු ගුණය වරු ගණන් දෙසා ගෙන
කර්මයේ ඵල තමයි දෙසාපන් අඩාගෙන

ඩ‍්‍රැකිවුලට සෙට් වෙලා ලේ බීල සැපක් ගෙන
පන්සලේ හැංගුනත් ලේ ගදයි මුවින් එන
සුවද විලවුන් සිවුරෙ තවරලා තැනින් තැන
මදි වගේ දැනේ නම් බොන්න ඒ පැන් බිද

බහුතරය හරි ෂෝක් රතිඥ්ඥා දමාගෙන
කලින් ඩොං සද්දෙ ඇයි බක් මහේ අඩන්නද
කල් යද්දි දැන ගනී මිතුරු කැළ නොමැති බව
පාඩමක් උගන්වා උන් සැවොම නිදාගෙන

ප‍්‍රාණයක් නසන්නට සිතින්වත් ඉඩක් නැත
උතුම් ඒ බුදු ගුණය වැළලූවද නුඹලා හැම
හිර ගෙවල් රට පුරා තැනින් තැන ඉදිවෙන
දැන්ම ඇයි නික්මෙන්නේ බලන් ඒ අවසද

- ගෙටෝවෙ එකෙක්

Read more...

Prageeth , the man who believed in democracy

>> Friday, February 12, 2010


Prageeth , the man who believed in democracy

3 weeks have passed after the disappearance of Prageeth Eknaligoda , the freelance writer attached to Lanka E-News web news paper. This was not the first time he has been kidnapped. Few months ago he had been taken by a few men who were in civil dresses and had released him after informing him that, bringing him was a mistake. At the same time he had been threatened not to write “unnecessary things” against the government.
Prageeth is a loving husband and an affectionate father of two children having many talents like their father.

If we closely look at the writings of Prageeth, it is crystal clear that he’s arguing on very valid points using his expertise knowledge on economics, sociology as well as politics. He wrote in such an objective way that no one can oppose his arguments as they were based on theories and the practical current situation as well. He was educating the readers on different aspects but the main focus was on democracy, the silver feather which we pretend and feel like having but are not even close to be able to touch. He was not a writer who was rousing the public to take the weapons and kill each other to save the caste or creed from the other one who lives under the same tree but an academic who had a great vision for the country and was living hard with a throbbing heart for the declining humanity in the country.

Now, let’s look at the scene which was followed by the second disappearance. Soon after realizing that something has gone wrong with her husband, Prageeth’s wife had gone to the Homagama police station to lodge a complain. The response was strange.(In fact that is the most natural answer you can get from the police nowadays). The police was so sure that Prageeth has hidden somewhere by his own. Shocked with this response, she somehow had made the police to lodge complain and started to search for her husband. Ignoring the pleading tears of his innocent children and wife, the government irresponsibly and inhumanly stated that it was a trick of the opposition party played to make the government unpopular. The president and his government has been repeatedly accusing the media, individuals as well as the institutions for having a different perspective from what they have. Resently reactivated press council act too gives a massive freedom to practice the monopoly on media.
The most important restrictions are in clause 16. Subsection 3 states: “No person shall publish or cause to be published in any newspaper any official secret within the meaning of the Official Secrets Act or any matter relating to military, naval, air-force or police establishments, equipment or installation which is likely to be prejudicial to the defence and security of the Republic of Sri Lanka”.
On the other hand, how was the Police at the first instant was so certain about the “hiding” of Prageeth? Is that a strategy of them to entirely be out of the seen? This is a democratic country (as being said) where the CID squads are resourced and powered to conduct in person investigations against small scale future predictors who come up with just a small negative prediction about the president. Yet, this well known journalist has been vanished without even leaving any trace. The government is so confidently repeating that he has been kidnapped by “himself”. Only one man from the government had the courage and humanity to express the sympathy and willingness to help to find Prageeth, and it was Minister Anura Priyadarshana Yapa who resigned from the failed position of Media Minister.

Through out the history, at different phases, this country has lost enough great journalists who had strong back bones to stand against the tyranny. It lost Premakeerthi de Alwis; it lost Richerd Soysa; it lost Nimalarajan; it lost Lasantha Wickramathunga and many others. It had to suffer with the pain of many good men who were thrown in to the guillotine for the sin of hunting for truth. They were like stars burnt themselves to give the light to the world. Can this failing country bear such losses anymore? Is it again going to silently accept it?

-Sorba----

ප්‍රගීත් එක්නැලිගොඩ නිදහස් මාධ්‍යවේදියා අතුරුදහන් වි දැනට සති තුනක් ඉකුත් වී ඇති මුත් රජය තවමත් පවසන්නේ ඔහු සිය කැමැත්තෙන් නැතිවි සිටින බවයි. මෙය මුසාවකට, විහිළුවකට වඩා භයානක දෙයක් බව‍ට පත් වන්නේ එය ඔහුගේ ජීවිතය පිළිබද තිරණාත්මක කරුණක් වන බැවිනි. එයින්ද ඔබ්බට ගොස් එය ශ්‍රී ලංකාවේ මූලික අයිතිවාසිකම් ගලග්‍රහණයෙන් ගෙන නාසි වාදයේ හක්කෙහි තබයි.
මේ රට, කශේරුකාවන් සහිතව ලියූ මාධ්‍යවේදීන් සුළුතරයෙන් බහුතරයක් අහිමි කොට ගෙන තිබේ. එයට වගකිව යුත්තේ ජනාධිපතිවරු හා ආණ්ඩු පමණක් නොවේ.මේ සියල්ල නිහඩව අනුමත කරන ගොළුව මුණිවත රකින කෝටි දෙකක් මහජනතාවද වගකිව යුතුය.

-සොර්බා

Read more...



  © Blogger templates Sunset by Ourblogtemplates.com 2008

Back to TOP