මේ අකුරු වලට වෙඩි තබන කාලයයි.

‍












බොහෝ දෙනා ප්‍රකාශ කලේ මැයි 18 වැනිදා ලංකාව නියම නිදහස ලබා ගන් බවයි. ඒ ප්‍රිතීය නිමිත්තෙන් ගිහියන් පමණක් නොව චිවර ධාරින්ද පෝළිමේ කිරිබත් අනුභව කලහ. සුඑ සුඑ කණ්ඩායම් ඇරෙන්න දකුණේ බහුතර පිරිස් එකතු වි දමිලාගේ බොටුවෙන් අල්ලා සමුල නාශක අවි වලින් පොළවෙනුත් බඹ හත අටක් කිදා බසින තෙක් වැ‍ඩෙ දුන්නේය. දැං සියල්ල අවසන් යැයි සිතු සිංහලයා ජාතික ආලෙන් මත්ව විදි පුරා අනග රැගුමි පෑහ. ඉතිරි වු දමිලයන් කදවුරැ වලටම ගාල් කරන ලදි. ජයග්‍රහණයට පියවරු එකල බොහෝ විය. පරාජය මරණ සහතිකවත් නැතිව නන්දිකඩාල් හී වැළලි ගියේය. චිත්‍රපට ජවනිකා සේ සියල්ල වෙනස් විමට මහ කාලයක් ගත නොවිණි. තමන්ගේ වල තමන් විසින්ම කපා ගත් බව ලාංකික මිනිසා තේරැම් ගන්නා විට ජනවාරි 26 පසු වි තිබිණ. ජයග්‍රහණයේ පියවරු දෙපසකය. අඩ නින්දෙන් ඇහැරුණා සේ සිංහලයා තක් බිහිරි වි බලා උන්නේය. සමාජයක් වශයෙනුත්, ආගමික වශයෙනුත් අපි සී සී කඩ විසිර ඇත්තෙමු. දැං අප හඹා එන මිනිමරු ප්‍රභාකරන් කෙනෙක් නැත. කොට්න්ම අපට දැං පොදු හතුරෙක් නැත.
සියල්ලෝම නොදැනිම රාජපක්ෂකරණය වෙමින් පවතින මෙවන් කලක විපක්ෂය ගෙන යන බොරු කතා වගට ඔබ නොරැවටෙන්න, ඔබට සංවේදි නායකයෙක් හමු වී ඇත. ඇත්තටම සංවේදි පවුලක්ම හමු වි ඇත. එහි බර ලාංකිය ආර්ථිකයට දරා ගැනිමට නොහැකි වුවාට බිය නොවන්න. ඔවුන් ඔබ වෙනුවෙන් තව තවත් විදේශ ණය ඒ සදහා ලබා ගනු ඇත. එවන් වු බෞද්ධ රාජ්‍යයක් තව නොබෝ දිනකින් සුරපුරක් වනු ඇත. එහිදි ඔබට කරදර කරන ලසන්තලා, ප්‍රගීත්ලා හමු නොවෙනු ඇත. සියල්ල මහින්ද අබේසුන්දරගේ පිටපතට අනුකුලවම සිදුවෙ.

ඉතිං ඒ සදහා උතුරේ රංගන දැං දකුණේ එළිපිට රග දැක්විම අරම්භ වී ඇත. පොලිසිය මැරයන් ආරක්ෂා කිරිමට සකල විධ උපක්‍රම භාවිතා කරද්දී සිවිල් වැසියන්ට උඩින් පාත් වු සංවෙදි මැරයන් ත්‍රස්තවාදි සිවිල් වැසියන්ට පහර පිට පහර දිම අරභා ඇත. අපි අසමත් රාජ්‍යයේ සිට චෙෘර රාජ්‍යය දක්වා ඉතා සිඝ්‍රයෙන් ගමන් කරමින් හිදිමු. මහ රජු ඇතුඑ පිරිස එ ගමන ඉක්මන් කිරිමට දියවන්නා මැද ඇති මාළිගයේ 2/3 බලයද ඉල්ලා සිටිය. අනේ පවි යැයි සිතා දේශප්‍රේමි සිංහලයා හැමදාම මෙන් මෙදාද මෙ චෞර ලෝකය තැනිමෙ වැඩෙ පත්තු කර පසුව හීල්ලිමට නියමිතය.

අරගලයේ හැඩය දැන් මාරැ වි ඇත. මෙතුවක් කල් ලෙයින් යකඩින් සිදු වු විප්ලවය දැං දැණුම හා ක්‍රමෝපායන්ට විතැන් වි ඇත. මේ අකුරු වලට වෙඩි තබන කාලයයි. මෙ අපි අකුරු වලට පණ ලබා දෙන යුගයයි.

අදත් පිටපත මහින්ද මාමාගෙන්