සිත සකස් කරගත් ආදරණීය මිතුරනි!
>> Monday, February 22, 2010
‘සියල්ල සුනේ සුන් වී අවසන්ය’
‘මිනිසුන්ට කිසිවක් තේරුම් කළ නොහැක’
‘කිසියම් දෘෂ්ඨියක හෝ ප‍්‍රතිපත්තියකට අනුව දේශපාලනය කිරීමේ කිසිදු පලක් නැත’
‘කවි ලියා හෝ නාට්‍ය කර පලක් නැත’
‘නිහඩ බව හැරෙන්නට කිසිවක් ඉතිරි වී නැත’
අද්‍යතනයේ මේ ඇසෙන්නේ අන් කිසිවෙකුගේ නොව මේ මහ පොළොවට ආදරය කළ තම පන්තිමය යුතුකම වෙනුවෙන් අරගල කළ බොහෝ සුන්දර මිනිසුන්ගේ පරාජිත හැගීම්ය. එය කිසි ලෙසකත් සිදු නොවිය යුත්තක් වූ නමුදු එවැනි වට පිටාවක් බිහි වීමද අසාමාන්‍ය නොවේ.
ලංකාවේ සංවර්ධනයට බරපතලම බාධාව වූ කලී එල්. ටී. ටී. ඊ. ත‍්‍ර ස්තවාදීන් බැව් තරයේ කියා සිටි ධනේෂ්වර නායකයෝ බෙදුම්වාදය පරාජය කිරීමේ නිවැරදි දෘෂ්දියේ සිටින දේශපාලන පක්ෂ වලද ශක්තිය ධෛර්යය ලබාගෙන එල්.ටී. ටී. ඊ. ත‍්‍රස්තවාදීන් පරාජයට පත් කරනු ලැබුවේය. ඒ වග එසේ සිදුවන කල උතුරෙහි ජීවත් වූ දහස් ගණනක් වූ අහිංසක දමිල වැසියන් මිය ගිය අතර ලක්ෂ ගණනකට උන් හිටි තැන් නොමැතිව සරණාගතයන් වූ කලී දකුණෙහි අපි බොහෝ දෙනෙක් සතුටු සිතින් රබන් වයමින් කිරිබත් කනු ලැබූ අතර,
ඉන් ඉක්බිති රට සංවර්ධනය කිරීමේ යුගය යැයි උදම් ඇනුවෝය. සාටකය සහිත වූ මහරජුන් බහුතරයක් වූ මිනිසුන් වන්දනාමාන කරන්නේක් බවට රජුන්ගේ මාධ්‍ය විසින් නිර්මාණය කර තිබිණි. අබ්බගාතයන් වූත් මිය ගියා වූත් හමුදා සෙබළුන් සහ ඔවුන්ගේ පවුල් වල උදවිය ඒ ජයග‍්‍රහනයේ කොටස් කරුවන් නොවන තරමට බොහෝ දුරස් වී තිබිණ. මහා රැඩිකල් මාක්ස්වාදීන් යැයි රග දක්වමින් සිටි විශ්ව විද්‍යාල ආචාර්යවරු පිට රටෙක ශිෂ්‍යත්වයක් ලබා ගැනීමේ සුළු වරදානයකට පවා මහ රජු ඉදිරියේ කුජීතයන් බවට පත් විය. සංවේදී කලා කරුවෝ වූ කලී මහරජුන්ගේ යට ඇදුම් සේදීම පවා මහත් දේශපේ‍්‍රමී ක‍්‍රියාවක් බවට පත් කර ගත්තේය. මහා සිංහලේ කතා කරුවා ඉන් අග‍්‍රඵලය. ගීත රචකයෝ සිංහල බෞද්ධ දේශපේ‍්‍රමයෙන් මහරජුන් වෙනුවෙන් ගීත ලියුවේය. ගායක ගායිකාවෝ දේශපේ‍්‍රමයෙන් ගයන්නට විය. නළු නිළියන් දේශපේ‍්‍රමයෙන් රගන්නට විය. ක‍්‍රීඩකයෝ දේශපේ‍්‍රමයෙන් අඩන්නට විය. ඔවුන් සියළු දෙනාගේ සංවේදී බව දෝර ගලා යන්නට විය. බොහෝ ස්වාමීන් වහන්සේලා දේශපේ‍්‍රමයෙන් මහරජුට පිරිත් සජ්ජායනා කරන්නා වූ කලී, රට රකින පංචායුධය තම කාර්යය භාරය පුංචි හෝ අඩුවක් නොවෙන්නට වග බලා ගත්තේය. වචනයේ පරිසමාප්ත වූ අර්ථයෙන්ම ඔහු මහ රජු රකින පංචායුධයමය විය. මාධ්‍ය ධූතයෝ මේ සියල්ල නොයෙක් කැමරා කෝණයන්ගෙන් සුන්දර වූ සංස්කරණයෙන් ජනතාවට කිදාබස්වනු ලැබුවේය.
‘ඉක්බිති මහ රජු සියළු බල සහිත තවත් වසර අටක මහ රජු විය’
දැන් අස්වනු නෙලන යුගයයි. මහ රජුන්ගේ හත්මුතු පරම්පරාවම දැන් රජ වරුන්ය. ඔවුන් ඉදිරියේ දනින් වැටෙනවා මිස දැන් අන් කිසිවක් නොකළ යුතුමය. එසේ නොකරන සියළුවුන් දැන් දඩු කදේ ගසනු ඇත. ප‍්‍රගීත් එක්නැලිගොඩ ජීවතුන් අතරදැයි තවමත් විශ්වාසයක් නැත. මහරජුට විරුද්ධව වචනයක් හෝ කතා කරන වුන් දැන් සිරගත කරනු ඇත. මහරජුට පක්ෂපාතී නොවූ කිසිදු කම්කරුවෙකුට දැන් රැකියා කළ නොහැක. මේ මොහොත වන විටද අතපය කඩා දමා ඔවුන් නිවෙස් වලට පන්නා දමා අවසන්ය. අතැමෙක් මරා දමාද අවසන්ය. උන් හිටි තැන් අහිමි වූ අහිංසක දෙමළ ජනයා මහරජුට ආවැඩූ නොමැති පවට තවමත් සරණාගත කදවුරු වල දුක් විදිය යුතුමය...........
මහ රජුගේ කවියනි, මහා දේශපේ‍්‍රමය වෙනුවෙන් කවි ලියන්න. ගායකයනි, තව තවත් ගයන්න. නළුවනි, තව තවත් රගන්න, ආචාර්යවරුනි, තව තවත් ආවඩන්න. මහ සගවරුනි, පිරිත් සජ්ජායනයේ යෙදෙන්න.
මේ සියල්ල මෙලෙස සිදුවන බව දැනගත් හෙයින් එය නවතාලන්නට අරගලයක නිරත වුව දැන් පරාජය බාර ගැනීමෙහිලා සිත සකස් කරගත් ආදරණීය මිතුරනි, ඔබද ඔබේ නිහඩ බව දරා ගනිමින් නිද්‍රාගතව සිටින්න.
-- Lukyයා
0 comments:
Post a Comment